CHARAKTERYSTYK A I LECZENIE RAN

Transkrypt

1 CHARAKTERYSTYK A I LECZENIE RAN

2 Postacie ran: -otarcie -rany kłute -rany cięte -rany tłuczone -rany miażdżone -rany kąsane

3 Rany kłute-powstają na skutek zranienia wąskim,długim przedmiotem. Rana taka nie zieje i brzegi jej szybko się zrastają. Rany cięte- powstają wskutek przecięcia ostrymi przedmiotami. Brzegi rany są równe, zieją mniej lub bardziej szeroko i krwawią zwykle obficie. Świeże rany cięte łatwo się goją po zbliżeniu ich brzegów. Rany tłuczone- powstają wskutek pęknięcia skóry i głębiej leżących tkanek pod działaniem tępego przedmiotu. Uraz powoduje zgniecenie tkanek. Brzegi rany są nierówne i obrzękłe, naczynia krwionośne są przerwane.

4 Rany miażdżone-są kombinacjami elementów rany ciętej i tłuczonej. Rany kąsane- są to rany zadane zębami zwierząt. Maja one charakter ran tłuczonych lub szarpanych. Rany postrzałowe- powstają wskutek działania różnego rodzaju pocisków lub ich części. Od innych ran różnią się rozległością uszkodzenia tkanek. Pozornie mała rana postrzałowa łączy się z rozległym strukturalnym, a przede wszystkim czynnościowym uszkodzeniem otaczających tkanek.

5 Fazy gojenia się rany: - faza zapalna - wytwarzanie tkanki łącznej - obkurczanie rany - przebudowywanie rany

6 Czas gojenia się rany Czynniki wpływające na czas gojenia się rany dzielimy na miejscowe i ogólne. Miejscowe czynniki hamujące proces gojenia ran: -zakażenie rany -niedostateczne ukrwienie obszaru rany -obecność tkanki martwiczej -wysuszenie rany -nadmierny wysięk w ranie -urazy rany(silne środki antyseptyczne niszczą napełzający naskórek i ziarninę)

7 Ogólnoustrojowe czynniki hamujące proces gojenia ran: -zakażenia ogólnoustrojowe -niedożywienie -niedokrwistość -niedobór witamin i minerałów -podeszły wiek -leki (kortykosteroidy, leki cytotoksyczne stosowane w chemioterapii nowotworów)

8 Stany chorobowe wpływające niekorzystnie na proces gojenia się ran to: - cukrzyca - nowotwory złośliwe - niewydolność nerek - choroba Leśniowskiego Crohna - Colitis Ulcerosa - jatrogenne przetoki jelitowe

9 Leczenie ran urazowych 1. Dezynfekcja skóry wokół rany. 2. Znieczulenie miejscowe rany. 3. Oczyszczenie samej rany(usuniecie skrzeplin, ciał obcych) 4. Szczelne zeszycie rany(jest to możliwe tylko w ranach czystych lub ranach spowodowanych stłuczoną szybą do 6h po wypadku. 5. Pozostawienie w ranie drenu.

10 Postępowanie z ranami zabrudzonymi 1. Dezynfekcja skóry wokół rany. 2. Znieczulenie miejscowe rany. 3. Odroczenie zawiązania nitek o kilka dni. 4. Zawiązanie szwów po ocenie procesu gojenia w dnie ranyszew pierwotny odroczony. 5. Pozostawienie drenu w dnie rany.

11 Postępowanie w ranach bardzo zabrudzonych: 1. Pozostawienie rany otwartej do gojenia przez ziarninowanie lub 2. Wycięcie zakażonych, martwych brzegów rany i zeszycie z pozostawieniem drenu.

12 Zakażenia ran: - tężec - zgorzel gazowa

13 Tężec choroba powstająca w następstwie zakażenia rany beztlenowymi bakteriami (Clostridium tetani). Znajdują się one w postaci zarodników w ziemi, kurzu ulicznym i odchodach zwierząt. Laseczki tężca nie przenikają do krwiobiegu. Rozwijają się w ranie, a działają przez toksyny, które uszkadzają układ nerwowy.

14 Objawy kliniczne: - złe samopoczucie - wzmożone napięcie mięśni - wzmożona potliwość - wzmożone napięcie mięśni żwaczy prowadzące do szczękościsku - napady prężeń tężcowych - wzrost ciśnienia tętniczego krwi - zaburzenia połykania - kurcze mięśni oddechowych i zapalenie płuc - bolesne skurcze mięśni prążkowanych całego ciała

15 Rozpoznanie: - opiera się wyłącznie na obrazie klinicznym, ponieważ wyhodowanie drobnoustroju jest trudne, a czasem niemożliwe

16 Zapobieganie wystąpieniu tężca u osób, które uległy zranieniu polega na:. Dokładnym oczyszczeniu rany.. Zastosowaniu antybiotyków, zwłaszcza penicylin i tetracyklin.. Uodpornieniu czynnym (szczepienie anatoksyną) lub czynno - biernym (szczepienie anatoksyną i antytoksyną )

17 Uodpornienie czynno bierne należy zastosować tym zranionym osobom, które: - nie były szczepione przeciw tężcowi - nie otrzymały wszystkich dawek podstawowego szczepienia - otrzymały ostatnią dawkę szczepionki ponad 8 lat temu

18 Zabieg uodparniania czynno biernego polega na: - głębokim podskórnym wstrzyknięciu w ramię 1 ml szczepionki przeciwtężcowej anatoksyny - ponownym wstrzyknięciu (zmienioną strzykawką i igłą)po upływie 20 min, w drugie ramię 3000 j. surowicy przeciwtężcowej po wykonaniu śródskórnej próby uczuleniowej - kontynuowanie szczepienia podstawowego przeciw tężcowi zgodnie z zaleceniami producenta szczepionki (druga dawka po upływie 1 miesiąca, trzecia po upływie od 6 12 miesięcy od drugiej)

19 OBRAŻENIA KLATKI PIERSIOWEJ

20 EPIDEMIOLOGIA Obrażenia klatki piersiowej stanowią około % wszystkich obrażeń ciała. Najczęściej dochodzi do nich w następstwie: 1.wypadki komunikacyjne 2. upadki 3. pobicia W Europie ogólna śmiertelność w następstwie obrażeń klatki piersiowej waha się w granicach 11-19%. W Polsce śmiertelność w wyniku obrażeń klatki piersiowej wynosi 7-9%. Połowa zgonów, do których dochodzi w wyniku obrażeń klatki piersiowej ma miejsce w pierwszych 24 godzinach po urazie.

21 KLASYFIKACJA OBRAŻEŃ KLATKI PIERSIOWEJ Rozróżnia się dwie zasadnicze grupy obrażeń klatki piersiowej: - obrażenia nieprzenikające (tępe, zamknięte) - obrażenia przenikające (ostre, otwarte) Obrażenia ściany klatki piersiowej występują w obrębie: - powłok miękkich (skóry, tkanki podskórnej, powięzi oraz mięśni) - kośćca klatki piersiowej Obrażenia powłok miękkich są to różnego rodzaju rany- najczęściej rany kłute. Odrębny rodzaj obrażeń powłok miękkich stanowią rany postrzałowe, które bardzo rzadko przebiegają wyłącznie w powłokach miękkich, a znacznie częściej przenikają w głąb klatki piersiowej uszkadzając narządy wewnętrzne.

22 OBRAŻENIA KOŚĆCA KLATKI PIERSIOWEJ Wśród obrażeń kośćca klatki piersiowej rozróżnia się: - złamanie żeber - złamanie mostka - złamanie obojczyka - złamanie łopatki - złamanie kręgosłupa piersiowego

23 ZŁAMANIE ŻEBER Złamanie żeber może dotyczyć jednego, dwóch lub większej liczby żeber. Najczęściej dochodzi do złamań żeber IV-X z jednoczesnym rozerwaniem połączenia kostno-chrzęstnego. Najrzadziej ulegają uszkodzeniom żebra : I,II,III, gdyż są one osłonięte obojczykiem, łopatką i obręczą barkową. Złamaniom żeber XI i XII mogą towarzyszyć uszkodzenia wątroby, śledziony, nerek i kręgosłupa.

24 Objawy kliniczne: - ból ( nasilający się podczas kaszlu, głębokim oddychaniu i ucisku) - duszność - tachypnoe - spłycenie oddechu

25 Rozpoznanie: - Obraz kliniczny - Rtg klatki piersiowej w dwóch projekcjach- (przednio-tylnej, bocznej) - TK - USG

26 Wybór sposobu postępowania w przypadku złamania żebra zależy od: - umiejscowienia i rozległości złamania - obrażeń współistniejących w obrębie klatki piersiowej i w innych okolicach ciała - dynamiki rozwoju objawów klinicznych - wieku poszkodowanego, współwystępujących chorób

27 Leczenie: W większości przypadków stosuje się leczenie zachowawcze, które obejmuje podawanie środków przeciwbólowych, dbałość o właściwe oddychanie i odkrztuszanie oraz oczyszczanie dróg oddechowych. Stosuje się również blokady nerwów międzyżebrowych na wysokości złamanych żeber. W wybranych przypadkach stosuje się leczenie operacyjne, polegające na zespoleniu odłamów żeber szwem kostnym lub na stabilizacji poszczególnych żeber poprzez ich przytwierdzenie do sąsiednich, niezłamanych odcinków żeber.

28 WIOTKA KLATKA PIERSIOWA Wiotka klatka piersiowa- pojęciem tym określa się rozległe złamanie 2,3 lub większej liczby żeber(w odcinkach przednich i tylnych) lub utratę połączenia z mostkiem, która prowadzi do powstawania opacznych (paradoksalnych) ruchów oddechowych ściany klatki piersiowej.

29 Objawy kliniczne: - duszność - oddech opaczny - niewydolność oddechowa

30 - Objawy kliniczne - Rtg klatki piersiowej - USG - TK Rozpoznanie:

31 Leczenie: W leczeniu wiotkiej klatki piersiowej najczęściej stosuje się unieruchomienie wewnętrzne - stabilizacja wewnętrzna, które polega na tym, że u uśpionego chorego prowadzi się oddech kontrolowany ze zwiększonym ciśnieniem wdechowym. Klatka piersiowa jest wówczas rozprężana od wewnątrz, co sprzyja stabilizacji odłamów kostnych żeber i wypychaniu wyłamanego okna kostnego w trakcie wdechu. Pozwala to na rozprężenie płuca, ułatwia właściwa wymianę oddechowa oraz zapobiega powstaniu niedodmy i stanów zapalnych, a także narastaniu niewydolności oddechowej.

32 POURAZOWA ODMA, KRWIAK W JAMIE OPŁUCNEJ Odma otwarta to stan, w którym powietrze z otoczenia przedostaje się przez ranę w ścianie klatki piersiowej do jamy opłucnej i z powrotem. Objawy kliniczne: - odgłos opukowy nadmiernie jawny - ściszony szmer pęcherzykowy

33 Rozpoznanie: - Obraz kliniczny - Rtg klatki piersiowej

34 Leczenie: Doraźnie należy jak najszybciej przerwać komunikacje jamy opłucnej z otoczeniem poprzez osłonięcie rany szczelnym jałowym opatrunkiem i nasączenie bezpośrednio przylegających do powłok warstw gazy jałowa parafina lub sterylnym płynem, co zapobiega przedostawaniu się powietrza do jamy opłucnej. Leczenie szpitalne polega na chirurgicznym opracowaniu rany oraz wprowadzeniu do jamy opłucnej drenu, połączonego na zewnątrz zestawem ssącym. Drenaż usuwa się po uzyskaniu rozprężenia płuca, zwykle w 2-3 dobie.

35 Odma prężna Odma prężna- odma zastawkowa to stan, w którym obecność powietrza w jamie opłucnej dopełnia się przy każdym wdechu, powodując zwiększanie się ciśnienia. Objawy kliniczne: - duszność - niewydolność oddechowa - niewydolność krążenia

36 Rozpoznanie: - Obraz kliniczny - Rtg klatki piersiowej - TK - USG - Gazometria

37 Leczenie: Nakłucie jamy opłucnej igłą- powietrze wydobywa się na zewnątrz pod dużym ciśnieniem, z wyraźnym sykiem. W warunkach szpitalnych wykonuje się drenaż ssący.

38 Pourazowa odma podskórna Pourazowa odma podskórna rozedma podskórna lub odma tkankowa, jest to stan, w którym powietrze z jamy opłucnej lub śródpiersia przedostaje się do tkanek miękkich powłok klatki piersiowej. Objawy kliniczne: - obecność trzeszczących pęcherzyków powietrza wyczuwalnych przy dotyku - odgłos opukowy jawny - trzeszczenie oraz osłabienie lub brak szmeru pęcherzykowego - uwypuklanie się powłok klatki piersiowej - obrzęk szyi i twarzy

39 Rozpoznanie: Rozpoznanie: - Rtg klatki piersiowej Leczenie: W leczeniu najważniejsze jest wykonanie drenażu opłucnowego.

40 Odma śródpiersiowa Odma śródpiersiowa jest stanem, w którym powietrze z uszkodzonego drzewa oskrzelowego, tchawicy lub przełyku przedostaje się do śródpiersia. Objawy kliniczne: - odma podskórna w okolicy dolnej części szyi - gromadzenie się powietrza w śródpiersiu może doprowadzić do rozwoju niewydolności krążenia - zaburzenia rytmu serca - zwolnienie akcji serca aż do zatrzymania krążenia - niewydolność oddechowa( kaszel, duszność, sinica, nadmierne wypełnienie naczyń szyjnych, tachykardia, zmniejszenie ciśnienia tętniczego)

41 Rozpoznanie: - Objawy kliniczne - Rtg klatki piersiowej - TK Rozpoznanie Leczenie: Konieczne jest leczenie obrażeń będących przyczyna powstania odmy śródpiersiowej oraz odbarczenie odmy. Odbarczenie polega na wprowadzeniu przez nacięcie skóry umiejscowione ponad rękojeścią mostka drenu do górnej części śródpiersia, tuż poza mostek.

42 Pourazowy krwiak jamy opłucnej Pourazowy krwiak jamy opłucnej powstaje w następstwie obrażeń klatki piersiowej, powodujących uszkodzenie opłucnej ściennej i tkanek miękkich, a szczególnie w wyniku rozerwania naczyń międzyżebrowych przez odłam kostny złamanego żebra i krew przedostaje się do jamy opłucnej. Objawy kliniczne: - duszność - tachypnoe - kłucie w tej połowie klatki piersiowej, w której powstał krwiak - wstrząs krwotoczny( gdy większa ilość krwi przedostaje się do jamy opłucnej)

43 Rozpoznanie: - Objawy kliniczne - Rtg klatki piersiowej Rozpoznanie Leczenie: Chory wymaga szybkiej interwencji obejmującej drenaż jamy opłucnej, który wykonuje się przez VI przestrzeń międzyżebrową, w linii pachowej przedniej lub środkowej. Jeśli objawy krwawienia narastają, należy rozważyć możliwość interwencji operacyjnej.

44 URASY SERCA Tępe urazy serca Przyczyna ponad 80% tępych obrażeń serca są wypadki komunikacyjne oraz upadki z wysokości. Najczęstszym tępym obrażeniem serca jest stłuczenie, które, które występuje u 10-30% chorych po urazach tępych. Uszkodzeniu prawie zawsze ulega prawa komora serca. Objawy kliniczne: - nieswoiste bóle w klatce piersiowej - zaburzenia rytmu serca Rozległe uszkodzenia mięśnia sercowego mogą prowadzić do powstania krwiaków podwsierdziowych, podnasierdziowych lub śródściennych, a nawet stać się przyczyną odroczonego pęknięcia ściany serca.

45 Rozpoznanie Rozpoznanie: - Objawy kliniczne - EKG - ECHO Leczenie: Leczenie polega obserwacji i wdrożeniu leczenia stosowanego w przypadkach zawału mięśnia sercowego. Jeśli konieczne jest podjecie leczenia operacyjnego, to najkorzystniejszym dostępem jest sternotomia pośrodkowa.

46 Urazy przenikające Najczęstszą przyczyną uszkodzeń serca są rany kłute lub postrzałowe. Rany kłute lewej komory na ogół są niegroźne, gdyż jej grube ściany maja tendencje do obkurczania się, dzięki czemu krwawienie samoistne ulega zatrzymaniu. Znacznie groźniejsze są rany prawej komory i prawego przedsionka, powodujące nasilone krwawienie, często doprowadzające w krótkim czasie do wstrząsu hipowolemicznego. Stan chorego z raną kłuta serca może być różny : od pełnej stabilności i braku objawów klinicznych do masywnego krwotoku z wszystkimi jego następstwami.

47 Rozpoznanie Rozpoznanie: - ECHO - TK spiralna Leczenie: Leczenie polega na wykonaniu torakotomii przednio-bocznej przez V przestrzeń międzyżebrową.

48 Tamponada serca Rany drążące i urazy przenikające są najczęstszą przyczyną tamponady worka osierdziowego. Około ml płynu w worku osierdziowym wystarcza, by doprowadzić do ostrej tamponady serca. Objawy kliniczne: - zmniejszenie ciśnienia tętniczego - poszerzenie żył szyjnych - nitkowate tętno - osłabienie tonów serca - szmer nad sercem

49 Rozpoznanie Rozpoznanie: - ECHO - USG Leczenie: Niezwłoczne w tamponadzie jest odbarczenie worka osierdziowego. W razie poprawy stanu chorego po odbarczeniu worka osierdziowego i stwierdzeniu niewątpliwej tamponady serca, postępowaniem z wyboru jest sternotomia podłużna lub torakotomia przednio-boczna.

50 WSTRZĄS

51 Przyczyny i objawy wstrząsu trząs - jest pojęciem ogólnym oznaczającym nagłe załamanie sił i orszenie się stanu chorego niezależnie od przyczyny. niejszenie przepływu krwi przez tkanki powoduje niedostateczne patrzenie komórek w tlen i upośledzenie funkcji wielu narządów e wszystkich odmianach wstrząsu pewne objawy i wygląd pacjenta odobne: początkowy niepokój, potem apatia, skóra blada i chłodna, później pokryta kroplami potu, szybki oddech ciśnienie tętnicze skurczowe poniżej 80 mm Hg, później nieoznaczalne tętno bardzo szybkie, później niewyczuwalne

52 Wstrząs hipowolemiczny Wstrząs hipowolemiczny zwany też oligowolemicznym jest spowodowany prawdziwym zmniejszeniem wypełnienia naczyń krwionośnych wskutek nagłego ubytku krwi całkowitej lub osocza z przestrzeni naczyniowej. Przyczynami wstrząsu oligowolemicznego mogą być: - obfity krwotok, z ran, na skutek pęknięcia narządów wewnętrznych z wrzodu dwunastnicy, żylaków przełyku - rozległe oparzenia z ubytkiem osocza - ciężkie urazy, złamania, zmiażdżenia z utratą dużej ilości krwi i osocza do tkanek - utrata zewnętrzna płynu przez wymioty, biegunkę nadmierną diurezę (cukrzyca, moczówka), przedawkowanie leków moczopędnych, nadmierną utratą potu - utrata płynu do przestrzeni ciała: szybko narastające wodobrzusze, zapalenie otrzewnej, wysięk opłucnowy, niedrożność jelit

53 Objawy kliniczne W okresie wstrząsu wyrównawczego nie ma spadku ciśnienia tętniczego dzięki kompensacyjnemu obkurczeniu naczyń. Mimo to stwierdza się już wtedy bladość ochłodzenie i zwilgocenie skóry. Występuje tachykardia chory ma pragnienie i czuje się osłabiony. Gdy niedobór objętości narasta, powstaje wstrząs utrwalony. Chory skarży się na duszność, ziewa, jest senny i może wpaść w śpiączkę Stan pogarsza się dalej, ciśnienie i tętno staje się nieoznaczalne. Wskaźnik wstrząsowy ALLGOWERA Wskaźnik wstrząsowy : Częstość tętna/min :skurczowe ciśnienie tętnicze w mm Hg.

54 Leczenie -Wygodnie ułożyć chorego, unieść kończyny dolne. -Zapewnić swobodny oddech. Usunąć przeszkodę oddechowe -Ogrzać chorego. Nadmiar ciepła jest szkodliwy. -Opanować ból i uspokoić lęk. -Przetaczać dożylnie płyny.

55 Krwotok wewnętrzny i zewnętrzny Krwotok - jest to przerwanie ciągłości naczynia krwionośnego i utrata krwi do tkanek, jam ciała (krwotok wewnętrzny) lub na zewnątrz organizmu (krwotok zewnętrzny). Utrata krwi od 1,5-2 litrów stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia. Ogólne objawy krwotoku: - bladość powłok ciała, - przyspieszone tętno. - spadek ciśnienia, - osłabienie, - szum w uszach, mroczki przed oczami, - zimny pot, - niepokój.

56 Krwotok wewnętrzny i zewnętrzny wpływ wystąpienia krwotoku na niektóre parametry życiowe

57 Pierwsza pomoc przy krwotoku zewnętrznym: - poszkodowanego należy ułożyć w pozycji leżącej lub pozycji przeciw-wstrząsowej (w przypadku dużych krwotoków), - jeżeli krwawienie dotyczy kończyny - unosimy ją, powyżej poziomu serca, - stosujemy ucisk doraźny na ranę lub na najbliższą tętnicę doprowadzającą krew do rany,

58 Pierwsza pomoc przy krwotoku zewnętrznym: miejsca ucisku

59 Pierwsza pomoc przy krwotoku zewnętrznym zakładamy jałowy opatrunek uciskowy: budowa i zasada działania opatrunku uciskowego: zatrzymywany jest przepływ tylko w wybranej tętnicy, krążenie w kończynie odbywa się dalej poprzez sieć mniejszych, pobocznych naczyń krwionośnych

60 Pierwsza pomoc przy krwotoku zewnętrznym - kontrolujemy tętno na zranionej kończynie, - sprawdzamy czynności życiowe poszkodowanego, - zapewniamy poszkodowanemu komfort termiczny i psychiczny, - w razie potrzeby wzywamy pogotowie.

61 Krwotoki wewnętrzne Krwawienia wewnętrznego nie jesteśmy w stanie zatamować, możemy jedynie zmniejszyć ilość wypływającej krwi. Objawy i pierwsza pomoc zależą od miejsca, gdzie krwotok występuje. Przy podejrzeniu krwotoku wewnętrznego zawsze wzywamy pogotowie.

62 Krwotoki wewnętrzne Utrata krwi do tkanek przy różnych typach złamań kostnych

63 Odpowiedzialność zawodowa pielęgniarek i położnych

64 Samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych powołany został dla sprawowania pieczy nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony oraz w celu reprezentowania interesów zawodowych Zgodnie z art.. 38 ustawy (Dz.U.Nr 9,poz.45) członkowie samorządu podlegają odpowiedzialności za postępowanie sprzeczne z zasadami etyki zawodowej Czyn będący podstawą wszczęcia postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej, może naruszyć jednocześnie normy prawa karnego, a co za tym idzie może skutkować nawet dwukrotnym ukaraniem pielęgniarki, położnej za ten sam czyn. Zarówno w ramach postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej jak również postepowania karnego

65 Śmierć obwinionej pielęgniarki, położnej przed zakończeniem postępowania nie przekreśla możliwości dalszego jego prowadzenia Może bowiem toczyć się ono nadal, jeżeli zażąda tego w terminie dwóch miesięcy od daty zgonu obwinionego jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra.

66 Organy orzekające w sprawach odpowiedzialności zawodowej I Instancja- okręgowy sąd piel. i poł. działający w ramach tej izby, której obwiniona pielęgniarka lub położna jest członkiem II Instancja- Naczelny Sąd Pielęgniarek i Położnych Sąd apelacyjny- sąd pracy i ubezpieczeń społecznychrozpatrujący odwołania od wydanych w drugiej instancji orzeczeń Naczelnego Sądu

67 Jeżeli czyn z zakresu odpowiedzialności zawodowej popełnią wspólnie członkowie różnych okręgowych izb pielęgniarek i położnych, o właściwości sądu decydować będzie miejsce popełnienia przewinienia zawodowego

68 Katalog kar Upomnienia Nagany Zakaz pełnienia funkcji kierowniczych na okres od 1 do 5 lat Zawieszenie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej na okres od 6 m- cy do 3 lat Pozbawienie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej

69 Skutki orzeczeń Pielęgniarka lub położna zawieszona w prawie wykonywania zawodu lub tymczasowo zawieszona w czynnościach zawodowych nie może wykonywać praktyki zawodowej w żadnej formie Kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu pociąga za sobą skreślenie z listy członków okręgowej izby bez prawa ubiegania się o ponowny wpis. W razie uniewinnienia lub umorzenia postępowania pielęgniarka lub położna powinna być ponownie zatrudniona przez swojego pracodawcę, jeżeli zgłosi gotowość powrotu w ciągu 14 dni od uprawomocnienia się orzeczenia uniewinniającego

70 W takim przypadku przysługuje pielęgniarce i położnej roszczenie o odszkodowanie za szkodę Roszczenie o odszkodowanie wygasa w razie nie zgłoszenia wniosku w terminie rocznym od daty uprawomocnienia się orzeczenia

71 Rejestr ukaranych Rejestr ukaranych pielęgniarek i położnych prowadzi Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych Usunięcie z tego rejestru zapisu o ukaraniu następuje z urzędu po upływie: 1 roku w przypadku nagany lub upomnienia 2 lat w przypadku zakazu pełnienia funkcji kierowniczych 3 lat od zakończenia kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu Z rejestru nie usuwa się zapisu o karze pozbawienia prawa do wykonywania zawodu

72 DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ