Wyspa została odkryta przez Jacquesa Cartieraw Przez następne dwieście lat formalnie należała do Francji pod nazwą Îsle

Transkrypt

1 pa

2 Wyspa została odkryta przez Jacquesa Cartieraw Przez następne dwieście lat formalnie należała do Francji pod nazwą Îsle St-Jean Jean. Była często odwiedzana przez rybaków francuskich i baskijskich. Pierwsze stałe osady francuskie powstały na wyspie między 1720 i Kolonia rosła raczej powoli i w 1748 liczyła 700 osób. Następnie na wyspęzaczęli napływaćuchodzący pod naporem brytyjskim mieszkańcy Nowej Szkocji. W 1758 liczba francuskich osadników urosła do około Po opanowaniu pobliskiego Louisburgaw 1758 Brytyjczycy zdobyli panowanie nad wyspąi zmusili większośćosadników francuskich do jej opuszczenia. Wyspa formalnie przeszła pod władze brytyjskąwedług postanowieńpokoju paryskiego w Wyspa Księcia Edwarda została wydzielona z Nowej Szkocji, jako oddzielna kolonia w W 1851 kolonia otrzymała status dominium. Większośćludności koloni było emigrantami z Anglii, Szkocji i Irlandii. Istniały tam także nieliczne gminy ludności akadyjskiej i Indian Micmac. W momencie powołania kolonii, wyspa została podzielona ona na 67 działek ziemskich, a one same rozlosowane pośród osób bliskich królewskiego dworu. Rozpoczęło to długotrwały kryzys społeczny, który trawił wyspę przez ponad sto lat i zakończył się do dopiero przystąpieniu dominium do Konfederacji Kanady w (DOSTĘP P DN ) Cartier.png

3 Guido3.jpg

4 Na wyspie panuje klimat atlantycki powodujący ekstremalne zmiany temperatur, dużą wilgotność, częste burze i huragany. Nasłonecznienie jest przeciętne i wynosi średnio 1925 godzin pełnego słońca w roku. Lato na wyspie jest względnie łagodne i ciepłe, lecz niewiele jest dni upalnych. Zima natomiast jest długa i zwykle mroźna, choć wpływ oceanu, działającego jako "pompa cieplna", potrafi zmienić drastycznie temperaturę w ciągu krótkiego czasu. Generalnie jednak okres mrozów i przymrozków rozciąga się od października do maja. Opady deszczu sięgają mm na większości terenów wyspy. W ciągu roku zdarza się przeciętnie 9-12 burz deszczowych z bardzo intensywnymi opadami. Rekord odnotowany w 1942 wyniósł 164mm w ciągu jednej burzy. Zdarzają się także intensywne opady śniegu dochodzące do 330cm, brak jednak akumulacji śniegu. Wyspa jest także bardzo wietrznym miejscem. Wiatry często przekraczają prędkość 100 km/h. (dostęp dn ) dn ) (dostęp dn )

5 Bardzo urodzajne, żelaziste gleby, typowe dla wyspy, znakomicie nadają się pod uprawę ziemniaków. Ziemniaki uprawiane na wyspie cieszą się wielkim uznaniem wśród konsumentów w całej Kanadzie. Na wyspie zlokalizowanych jest także wiele zakładów przetwórstwa spożywczego, głównie wytwórnie frytek. Sumaryczna produkcja przemysłu wytwórczego wynosi ok. 950 milionów dolarów rocznie, z czego ponad 700 przypada na przetwórstwo rolnicze. Produkcja ziemniaków wynosi blisko 30 milionów kwintali. Dochód rolnictwa ze sprzedaży ziemniaków wynosi około 150 milionów dolarów. Drugą ważną dziedziną produkcji rolniczej jest hodowla, głownie krów mlecznych. (dostęp dn ) (dostęp dn ) (dostęp dn )

6 Lucy Maud Montgomery (używała jedynie drugiego imienia Maud) urodziła się30 listopada 1874 roku w Clifton(obecnie New London) na Wyspie Księcia Edwarda jako jedyna córka Hugha Johna Montgomery i Clary Woolner Macneill Montgomery. Kiedy miała 21 miesięcy, jej matka zmarła na gruźlicę. Ojciec przeniósłsięna zachód Kanady, oddawszy dziecko do adopcji swoim teściom Alexandrowi Marquis Macneilli Lucy WoolnerMacneill, zamieszkałym w rybackiej wiosce Cavendishna Wyspie Księcia Edwarda. Dzieciństwo i młodość(z krótkąprzerwąna początku lat 90. XIX wieku) przyszła pisarka spędziła z dziadkami. Byli to ludzie o surowych zasadach nie potrafili okazać wnuczce troski i uczuć. Ostoją dla Maud był Park Corner, dom jej ciotki Annie Macneill Campbell(siostry jej zmarłej matki). Ciotka była dla niej zawsze gościnna; okazywała jej miłość, a jej córki były dla Maudjak rodzone siostry. (dostęp dn ) mery1884.gif

7 Jak podają źródła (oraz przekazy autorki), Anna Shirley urodziła się w marcu 1866 roku, co można również obliczyć na podstawie danych zapisanych w powieściach. Miejscem jej urodzenia jest Bolingbrokew Nowej Szkocji. Rodzice dziewczynki byli nauczycielami. Ojciec nazywałsięwalter Shirley, matka Berta Shirley, z domu Willis. Zmarli na febrę trzy miesiące po urodzeniu sięcórki. Dziewczynka trafiła pod opiekę pani Thomas, jej zadaniem było zajmowanie się czwórkąmłodszych dzieci. Ania przeprowadziła siędo Marysville. Kiedy pan Thomas zginąłpod kołami pociągu, Aniązaopiekowała siępani Hammond. Tam dziewczynka równieżniańczyła dzieci, a były to także pary bliźniąt. Mieszkała z tąrodzinądwa lata, ażdo śmierci pana Hammond. Wdowa podzieliła dzieci między rodzinęi wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Ania trafiła do sierocińca w Hopetown. Po czterech miesiącach trafiła do domu rodzeństwa Mateusza i Maryli Cuthbertów, którzy mieszkali w Avonlea(zdarzenie miało miejsce jedenaście lat później w 1877 roku). Okazało sięjednak, że chcieli oni adoptowaćchłopca, który pomagałby w gospodarstwie i nastąpiła tragiczna pomyłka. nnepicnic2mh7.jpg

8

9 (dostęp dn ) Więcej informacji znajdziecie na naszej stronie internetowej: lub pod numerem: (12) / fax: (12)

10