JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI

Transkrypt

1 JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI

2 Motywacja to: CO TO JEST MOTYWACJA? stan gotowości człowieka do podjęcia określonego działania, w tym przypadku chęć dziecka do uczenia się, dążenie do rozwoju, do zaspokajania potrzeb, celowość w działaniu. Na trudne zachowanie ucznia także na brak motywacji do nauki - wpływają czynniki: związane z uczniem, związane z domem, związane ze szkołą.

3 RODZAJE MOTYWACJI: zewnętrzna - sterowana jest zewnętrznie przez oceny, kary i nagrody, wpływ rówieśników, otoczenie rodzinne; wewnętrzna - jest to wewnętrzne przekonanie o praktycznej przydatności nauki szkolnej, stanowi potrzebę zdobywania wiedzy i nowych umiejętności. Dziecko odpowiednio zmotywowane do nauki, osiąga dużo większe sukcesy w zdobywaniu wiedzy. Uczy się z przyjemnością, bo tego chce i przyswajanie wiadomości nie sprawia mu trudności. Widzi sens i cel swojej pracy. Motywacja jest w dużej wierze wyuczona i podlega wychowaniu. Można ją kształtować.

4 NIEWŁAŚCIWE SPOSOBY MOTYWOWANIA: nadmierna kontrola, uczenie się za dziecko, zbyt wysokie wymagania, niewłaściwe metody wychowawcze, brak zainteresowania nauką dziecka.

5 np.: NADMIERNA KONTROLA Muszę go cały czas pilnować, gdy tylko odejdę od razu zajmuje się czymś innym, nigdy nie pamięta co jest zadane. Rodzic dzwoni do nauczycieli i kolegów, pytając o prace domowe. W ten sposób przejmuje całkowitą kontrolę, pozbawia dziecko odpowiedzialności i motywacji do nauki.

6 UCZENIE SIĘ ZA DZIECKO Rodzic niezadowolony z efektów nauki dziecka, sam bierze się do pracy: - przepisuje od nowa fragmenty lub całe prace domowe, pisze za niego wypracowania, czyta dziecku lektury, - obawia się, że dziecko samo sobie nie poradzi.

7 ZBYT WYSOKIE WYMAGANIA np.: Moje dziecko jest strasznie nerwowe. Gdy coś mu nie wychodzi, płacze, rzuca zeszytami. Rodzic sprawdza pracę dziecka i podkreśla na czerwono popełnione błędy. Często krzyczy na dziecko, wyzywa go od nieudaczników, porównuje z innymi. Nigdy nie chwali go za włożony w pracę wysiłek, za ciekawą treść. Koncentrując się na błędach, odbiera dziecku satysfakcję z wykonanej pracy.

8 NIEWŁAŚCIWE METODY WYCHOWAWCZE Rodzic w poczuciu własnej bezradności wobec szkolnych niepowodzeń dziecka próbuje wszystkiego, żeby je zachęcić do nauki: - moralizuje, - straszy, - zawstydza, - przekupuje, - wyznacza kary. Dziecko natomiast nie mając już nic do stracenia podejmuje walkę z rodzicami.

9 BRAK ZAINTERESOWANIA NAUKĄ DZIECKA Rodzic zapracowany i zmęczony nie ma czasu zajmować się sprawami szkolnymi dziecka. Uważa, że samo ze wszystkim powinno dać sobie radę. Nie rozumie, że dziecko potrzebuje pomocy. Dopiero, gdy dziecko wpada w duże kłopoty lub zaczyna wagarować zaczyna szukać pomocy.

10 JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI? WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW ROZWIJAJ ZDOLNOŚCI I ZAINTERESOWANIA DZIECKA podkreślaj znaczenie i wartość nauki w życiu człowieka, rozwijaj naturalną ciekawość i zainteresowania dziecka poprzez organizowanie ciekawych sytuacji edukacyjnych, np. wspólne wycieczki, czytanie książek, oglądanie programów edukacyjnych, rozwiązywanie krzyżówek i nietypowych zadań, pokazuj praktyczne zastosowanie informacji zdobytych w szkole.

11 STWÓRZ ODPOWIEDNIE WARUNKI DO NAUKI: zorganizuj dziecku kącik do nauki, ustal stały harmonogram dnia (stałe pory odrabiania lekcji, odpoczynku, snu), ogranicz oglądanie telewizji i gry komputerowe, dawaj przykład własnym zachowaniem.

12 INTERESUJ SIĘ POSTĘPAMI DZIECKA: wykazuj zainteresowanie karierą szkolną dziecka i wspieraj je w niej, współpracuj ze szkołą: często kontaktuj z wychowawcą dziecka, bądź obecny na zebraniach w szkole, wspólnie z dzieckiem analizuj problemy szkolne, wyrażaj się pozytywnie o szkole i o nauczycielach. Pamiętaj, że nauczyciel jest sprzymierzeńcem w procesie edukacji dziecka.

13 DOCENIAJ OSIĄGNIĘCIA DZIECKA: nie stawiaj wymagań ponad możliwości dziecka, wykorzystuj codzienne czynności i zdarzenia do ćwiczenia różnych umiejętności, pomagaj w rozwinięciu umiejętności potrzebnych w nauce (czytanie, zapamiętywanie, notowanie, koncentracja uwagi), rozmawiaj z dzieckiem o jego zainteresowaniach i planach, pamiętaj, że sukces jest efektem wielu drobnych osiągnięć.

14 WSPIERAJ, NIE WYRĘCZAJ! nie odrabiaj za dziecko zadania domowego, kiedy prosi o pomoc, nie podawaj mu gotowych rozwiązań, ale jedynie na nie naprowadzaj, udzielaj wskazówek, zachęć dziecko do samodzielności, ucz samokontroli wykonanej pracy, nie krytykuj, nie oceniaj, dodaj mu otuchy, zachęć do wyciągania własnych wniosków.

15 BUDUJ W DZIECKU POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI: dostrzegaj sukcesy i starania dziecka, podnoś samoocenę dziecka, staraj się ograniczać kary, mądrze nagradzaj, ucz pozytywnego myślenia o sobie, wykorzystuj mocne strony dziecka, nie porównuj dziecka do rodzeństwa, kolegów, lecz do jego poprzedniego poziomu i umiejętności.

16 PODSUMOWANIE Drogi Rodzicu! Pamiętaj, że to Ty jesteś pierwszym nauczycielem dziecka i cieszysz się jego największym autorytetem. Twoje zachowanie i reakcje mają wyraźny wpływ na motywację dziecka oraz jego stosunek do siebie i szkoły (pochwały najbardziej cieszą, a krytyka najmocniej rani). Motywuj mądrze swoje dziecko! Brak motywacji do nauki wynika najczęściej z niewykształcenia u dziecka nawyków do uczenia się, bądź też jest skutkiem doznanych przez niego niepowodzeń. Zbyt wygórowane ambicje hamują motywację. Dziecko potrzebuje Twojej akceptacji, zrozumienia, wsparcia i wiary, że sobie poradzi! Wiara we własne możliwości może zaprowadzić na sam szczyt, a jej brak powoduje utratę mnóstwa fantastycznych okazji do nauki, zabawy i poznawania otaczającego świata. Przygotowała: Agata Kozioł