Trasa wycieczki: Zwiedzamy Łazienki Królewskie cz. I. czas trwania: 1 godzina, typ: piesza, liczba miejsc: 8, stopień trudności: bardzo łatwa

Transkrypt

1 Trasa wycieczki: Zwiedzamy Łazienki Królewskie cz. I czas trwania: 1 godzina, typ: piesza, liczba miejsc: 8, stopień trudności: bardzo łatwa

2 Opis wycieczki Historia powstania Łazienek Królewskich sięga drugiej połowy wieku XVII, kiedy to marszałek wielki koronny, Stanisław Herakliusz Lubomirski, wzniósł w gęstwinie drzew, na terenie dawnego zwierzyńca, na wysepce między odnogami starorzecza, budynek łaźni oraz w części północnej budynek Ermitażu. Ich projektantem i budowniczym był słynny Tylman z Gameren. W roku 1764, Łazienki od Lubomirskich odkupił król Stanisław August Poniatowski, z zamiarem utworzenia tu swojej letniej rezydencji. Już dwa lata później rozpoczęto trwające przez prawie 30 lat, szeroko zakrojone, prace nad stworzeniem imponującego kompleksu pałacowo-parkowego. Wzniesiono pałac, liczne pawilony oraz dwa teatry. Następnymi właścicielami parku byli książę Józef Poniatowski, a po nim Maria Poniatowska. Od 1817 r. Łazienki były rezydencją carską, zaś w okresie międzywojennym własnością Państwowych Zbiorów Sztuki. Po II wojnie światowej odbudowane ze zniszczeń, stanowią do dziś samodzielną placówkę muzealną. Zwiedzanie rozpoczynamy od wejścia przy zbiegu ulic: Agrykoli, Myśliwieckiej i Szwoleżerów, czyli przy budynku dawnej Oberży zwanej Austerią, w której to swoją siedzibę mają: straż parkowa i ochrona. Stąd, brukowana, szeroka alejka wiedzie nas wprost do wejścia pałacyku Myślewickiego. Nim jednak do niego dojdziemy, warto na chwilę skręcić w prawo, gdzie stoi gmach tzw. Wielkiej Oficyny zwanej popularnie Podchorążówką, który przybrał swój obecny klasycystyczny kształt (wg. projektów Dominika Merliniego) w 1788 r. To właśnie tutaj, w latach Królestwa Polskiego, mieściła się Szkoła Podchorążych, której uczniowie, pod wodzą Piotra Wysockiego, w listopadową noc 1830 r. ruszyli do walki z zaborcą rosyjskim. Tablicę, upamiętniającą to wydarzenie, umieszczono na południowej ścianie budynku. Kilka kroków od niej stoi ( od 1981 r.) popiersie Piotra Wysockiego, wyrzeźbione przez Aleksandra Żurakowskiego w latach 30. XX w. Od strony wschodniej budynku mieści się wejście do Muzeum Wychodźstwa Polskiego im. Ignacego Jana Paderewskiego, zaś na zachodniej elewacji możemy ujrzeć oryginalny zegar z czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego. Wracamy więc do Pałacu Myślewickiego. Na jego dziedzińcu znajdziemy, ustawione tu 10 lat temu, popiersie Eugeniusza Kwiatkowskiego (tablica pamiątkowa z podobizną ekonomisty znajduje się na placu Bankowym), wicepremiera i ministra skarbu z okresu II Rzeczypospolitej. Sam pałac wywodzi swoją nazwę od wsi Myślewice i jest jedną z najstarszych budowli na terenie Łazienek. Jego budowniczym, w latach , był wspomniany wyżej Dominik Merlini, zaś właścicielem książę Józef Poniatowski. Inicjały ksiecia widnieją w kartuszu nad wejściem głównym. Za pałacem stoi, jakby ukryte przed odwiedzającymi park, popiersie pułkownika Jana Leona Kozietulskiego, bohatera szarży pod Samosierrą. W to miejsce mało kto zagląda, gdyż mało kto wie, iż za Myślewicami coś jest. Idąc dalej w kierunku południowym, dotrzemy do popiersia innego bohatera narodowego, gen. Józefa Bema. Pomnik ustawiono w tym miejscu 8 lat temu. Pierwszy etap naszego zwiedzania Łazienek Królewskich kończymy na budynkach Wozowni i Stajni Kubickiego, wzniesionych w latach 20. XIX w. Możemy zobaczyć tu dawne powozy z kolekcji Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa. Program wycieczki 2

3 3

4 Austeria (dawna Oberża) Przy wjeździe do Łazienek od strony ul. Myśliwieckiej stoi piętrowy budynek to dawna Oberża zwana inaczej Austerią. Jej dzisiejszy wygląd w niczym nie przypomina pierwotnej formy, chociaż zachowała ona dawny trapezoidalny plan oraz żelazne drągi do przywiązywania koni. Budynek był zasadniczo parterowy, piętro miał wtłoczone w pokryty holenderką dach i uwidocznione oknami w wystawkach wychodzących na cztery strony. Wejście główne prowadziło od strony północnej w jednoosiowym ryzalicie. Nad nim umieszczony był drewniany balkon. Z sieni na prawo znajdował się komin przeznaczony do gotowania kawy. W tej części budynku ulokowano też kuchnię. Po drugiej stronie sieni, od wschodu były izby gościnne. W powyższych pomieszczeniach mieściły się ławy stojące wzdłuż ścian, do których były przymocowane na stałe. zbudował w tym miejscu pałacową kuchnię. W dobie rozkwitu życia na dworze króla Stanisława Augusta kuchnia okazała się zbyt mała. Krół podjął decyzję o rozbudowie budynku. Opracowanie projektu i budowę zlecił Dominikowi Merliniemu. Inwestycję zrealizowano w latach , powiększając dawną kuchnię i dobudowując doń piętrowe skrzydło od północy. W 1788 r. podczas kolejnej rozbudowy kompleks uzupełniło skrzydło południowe. W tej postaci Wielką Oficynę możemy oglądać obecnie. Klasycystyczna budowla - oprócz gastronomicznych - pełniła również funkcje mieszkalne. Od 1815 r. w Wielkiej Oficynie mieściła się Szkoła Podchorążych założona przez wielkiego księcia Konstantego. W odnowionym w 2011 r. budynku znajduje się oddział Muzeum Wychodźstwa Polskiego im. Ignacego Jana Paderewskiego '56"N 21 02'13"E na mapie:b Budynek powstał w początkach lat 70. XVIII w. i był rozbudowany w 1777 r. W drugiej połowie XIX w. został podwyższony, co całkowicie zmieniło jego dawny dworkowy charakter '01"N 21 02'16"E na mapie:a Podchorążówka (Wielka Oficyna) Wśród budynków leżących na terenie Łazienek Królewskich w Warszawie znajduje się Podchorążówka, nazywana również Wielką Oficyną. Obiekt usytuowany jest w pobliżu Pałacu Na Wyspie, na wschodnim brzegu Stawu Północnego. Pomnik Piotra Wysockiego W pobliżu gmachu Szkoły Podchorążych stoi pomnik jej wykładowcy oraz przywódcy zrywu niepodległościowego określanego jako powstanie listopadowe. Popiersie z brązu wykonał w 1893 r. rzeźbiarz Aleksander Żurakowski. Do wybuchu wojny popiersie stało w koszarach w Ostrowii Mazowieckiej. Zaginiona w czasie wojny rzeźba odnalazła się w 1979 r. w grocie na zapleczu Muzeum Narodowego. Przez pewien czas znajdowała się w ogrodzie Muzeum Wojska Polskiego, aby ostatecznie znaleźć się w Łazienkach. Na cokole pomnika znajdują się dwie daty: wybuch powstania listopadowego i odsłonięcie obelisku '56"N 21 02'14"E na mapie:c W końcu XVII wieku ówczesny właściciel Łazienek, marszałek wielki koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski, 4

5 Pałacyk Myślewicki Wybitny architekt Stanisława Augusta - Dominik Merlini wzniósł w 1777 r. ten kameralny obiekt na zamówienie króla, który początkowo zamierzał tam mieszkać. Później jednak pałac otrzymał książę Józef Poniatowski i to jego inicjały zdobią wejście główne. Pałac wywodzi swoją nazwę od wsi Myślewice i jest jedną z najstarszych budowli na terenie Łazienek. Pałac ten, zbudowany w latach przez Dominika Merliniego, ofiarował król swojemu bratankowi, księciu Józefowi Poniatowskiemu, którego inicjały widnieją w kartuszu nad wejściem głównym. Korpus pałacu o trzech kondygnacjach ma biegnącą przez całą jego wysokość niszę wejściową i jest ujęty w ćwierćkoliste skrzydła. Fasadę zdobi ogromna muszla z rzeźbami Jakuba Monaldiego, przedstawiającymi Zefira i Florę. Łagodne wygięcia dachów nawiązują do popularnych wtedy wzorów chińskich. Ocalałe wnętrza pałacu zdobią malowidła Jana Bogumiła Plerscha i Antoniego Gerżabka oraz dekoracje stiukowe i rzeźbiarskie. Pomnik Eugeniusza Kwiatkowskiego 52 12'56"N 21 02'18"E na mapie:e Rok 2002 uchwałą Sejmu był rokiem Eugeniusza Kwiatkowskiego - wicepremiera i ministra skarbu, przemysłu i handlu II Rzeczypospolitej, twórcy prorozwojowej polityki gospodarczej Polski. W roku tym z podwójnej okazji 80-lecia ustawy o budowie Gdyni oraz 65- lecia uchwały o budowie Centralnego Okręgu Przemysłowego naprzeciwko Pałacu Myślewickiego stanął pomnik wybitnego polityka. Miejsce to wybrano nieprzypadkowo, bowiem E. Kwiatkowski przez pewien czas mieszkał w tym pałacu w okresie międzywojennym '57"N 21 02'18"E na mapie:d Pomnik pułkownika Kozietulskiego Na zapleczu Pałacu Myślewickiego przy niewielkim skwerze stoi pomnik pułkownika Jana Leona Kozietulskiego, bohatera szarży pod Samosierrą. Autorem popiersia był rzeźbiarz Stanisław Jackowski, który wykonał je w 1930 r. dla suwalskiego Pułku Szwoleżerów Mazowieckich. Pomnik wywieziony przez Niemców odnaleziono po wojnie i ustawiono w Łazienkach. Obecnie zobaczyć można jego kopię z brązu. Na początku XXI w. oryginał wrócił do Suwałk '55"N 21 02'18"E na mapie:f 5

6 w części budynku eksponowane są dawne powozy z kolekcji Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa '54"N 21 02'21"E na mapie:h Popiersie gen. Józefa Bema Józef Bem ( ) był postacią nietuzinkową. Ten polski generał artylerii, dowódca tej broni w Wojsku Polskim w okresie powstania listopadowego, po opuszczeniu Polski został feldmarszałkiem armii tureckiej, później naczelnym wodzem powstania węgierskiego oraz zastępcą dowódcy drugiego powstania wiedeńskiego. Warszawskie Łazienki ozdobiło popiersie bohatera wielu narodów na wysokim cokole ustawione przy jednej z alejek. Pomnik przeniesiono w 2004 r. z terenu pobliskiej Nadwiślańskiej Jednostki Wojskowej '49"N 21 02'17"E na mapie:g Zdjęcia dodane przez (w kolejności): casenove, zbyszekf60, zbyszekf60, zbyszekf60, AniaiJurek, zbyszekf60, zbyszekf60, zbyszekf60 Trasa dodana przez: rk1909 Przewodnik wygenerowany w serwisie Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadna część ani całość Mini przewodnika nie może być reprodukowana ani przetwarzana w sposób elektroniczny, mechaniczny, fotograficzny i inny; nie może być użyta do innej publikacji oraz przechowywana w jakiejkolwiek bazie danych bez pisemnej zgody Administratora serwisu. Copyright 2007 Polska Niezwykła Wygenerowano: środa 27 września :44:34 Stajnia Kubickiego i Wozownia Wśród budynków gospodarczych związanych Pałacem Łazienkowskim wymienić należy zespół Stajni Kubickiego i Wozowni. Budynek nosi nazwę od swojego projektanta Jakuba Kubickiego, a został zbudowany w stylu klasycystycznym w latach Parterowy obiekt założony jest na planie prostokątnej podkowy, a w jego centrum umieszczono piętrową część mieszkalną. Obecnie 6