PROPOZYCJE AKTYWNOŚCI W ZAKRESIE PERCEPCJI SŁUCHOWEJ

Transkrypt

1 PROPOZYCJE AKTYWNOŚCI W ZAKRESIE PERCEPCJI SŁUCHOWEJ Temat ośrodka tygodniowego: Jestem dobrym kolegą/ koleżanką. Temat ośrodka dziennego: Umiemy się porozumiewać. Kształtowane umiejętności ucznia w zakresie poszczególnych kompetencji kluczowych: Kompetencje społeczne: kształtowanie umiejętności pracy w grupie; rozwijanie umiejętności porozumiewania się; utrwalenie zasad savoir-vivre'u. Umiejętność uczenia się: kształtowanie spostrzegawczości; rozwijanie kreatywnego myślenia. Kompetencje językowe: ćwiczenie umiejętności analizy i syntezy sylabowej; wzbogacanie słownictwa; doskonalenie umiejętności wypowiadania się na zadany temat; rozwijanie umiejętności rozumienia pojęć. Kompetencje muzyczne: rozwijanie umiejętności uważnego słuchania; rozwijanie koordynacji ruchowo-słuchowej; kształtowanie wrażliwości słuchowej. 1

2 PRZEBIEG ZAJĘĆ 1. Zajęcia wstępne a. Zajęcia porządkowe Powitanie Uczniowie siedzą w kole. Każde dziecko wita się z kolegą siedzącym po jego prawej stronie słowami: Witaj, sąsiedzie! Jak Ci się wiedzie? i podaniem ręki. Następnie dzieci witają się w ten sam sposób z kolegami siedzącymi po ich lewej stronie. Ustalenie daty Nauczyciel przygotowuje kartoniki z nazwami pór roku, miesięcy i dni tygodnia. Dzieli uczniów na trzy grupy. Grupa pierwsza wyszukuje i układa we właściwej kolejności nazwy pór roku, grupa druga nazwy miesięcy, a grupa trzecia nazwy dni tygodnia. Następnie wszystkie grupy naklejają kartoniki z nazwami we właściwej kolejności na duży arkusz papieru. Wspólnie podkreślają aktualną porę roku oraz aktualny miesiąc i dzień tygodnia. Wybrana osoba zaznacza datę w kalendarzu. Przygotowanie do zajęć Nauczyciel szeptem wypowiada sylabami nazwy przyborów szkolnych potrzebnych podczas zajęć. Uczniowie wyjmują z tornistrów i układają na ławkach przedmioty, których nazwy usłyszeli. Ustalenie listy obecności Nauczyciel rozkłada na podłodze tyle woreczków, ilu jest uczniów w klasie. Następnie sprawdza listę obecności. Wywołane dzieci stają na woreczkach. Na koniec wybrana osoba ustala, ilu uczniów jest obecnych, a ilu nieobecnych. 2

3 b. Obserwacja przyrody Uczniowie dobierają się w pary. Jedno dziecko uważnie obserwuje pogodę za oknem i opowiada, co zaobserwowało. Drugie dziecko, zwrócone tyłem do okna, wykonuje rysunek na podstawie usłyszanych informacji. Następnie prezentuje swoją pracę. Na koniec uczniowie uzupełniają kalendarz pogody. c. Przedstawienie celu i tematu zajęć Nauczyciel zwraca uwagę uczniów, że dzięki zgodnemu porozumiewaniu się możliwe było wywiązanie się na lekcji ze wszystkich zadań (np. opisanie pogody). Prosi, by uczniowie wyjaśnili, co to znaczy, że umiemy się porozumiewać. Następnie podaje cel i temat zajęć. 2. Praca poznawcza a. Obserwacja Uczniowie siedzą w kole. Otrzymują karty pracy nr 1 z tekstem wiersza Aleksandra Fredry Paweł i Gaweł. Nauczyciel głośno odczytuje wiersz. Paweł i Gaweł Paweł i Gaweł w jednym stali domu, Paweł na górze, a Gaweł na dole; Paweł, spokojny, nie wadził nikomu, Gaweł najdziksze wymyślał swawole. Ciągle polował po swoim pokoju: To pies, to zając między stoły, stołki Gonił, uciekał, wywracał koziołki, Strzelał i trąbił, i krzyczał do znoju. Znosił to Paweł, nareszcie nie może; Schodzi do Gawła i prosi w pokorze: Zmiłuj się waćpan, poluj ciszej nieco, Bo mi na górze szyby z okien lecą. A na to Gaweł: Wolnoć, Tomku, 3

4 W swoim domku. Cóż było mówić? Paweł ani pisnął, Wrócił do siebie i czapkę nacisnął. Nazajutrz Gaweł jeszcze smacznie chrapie, A tu z powały coś mu na nos kapie. Zerwał się z łóżka i pędzi na górę. Stuk! puk Zamknięto. Spogląda przez dziurę I widzi... Cóż tam? cały pokój w wodzie, A Paweł z wędką siedzi na komodzie. Co waćpan robisz? Ryby sobie łowię. Ależ, mospanie, mnie kapie po głowie! A Paweł na to: Wolnoć, Tomku, W swoim domku. Z tej to powiastki morał w tym sposobie: Jak ty komu, tak on tobie. (Alesander Fredro, Paweł i Gaweł, wyd. Wilga, 2006r.) b. Kojarzenie Uczniowie odpowiadają na pytania: o Kim są bohaterowie tego wiersza? (Nauczyciel zwraca uwagę na to, żeby padła odpowiedź, iż są sąsiadami) o Dlaczego doszło do konfliktu między sąsiadami? Jak on przebiegał? I jak się zakończył? o Jak się czuje ktoś, komu sąsiad robi na złość? o Dlaczego sąsiedzi nie mogli się porozumieć? o Czy możliwe jest porozumienie między osobami, które myślą tylko o sobie? Nauczyciel na przykładzie wiersza wprowadza pojęcie morału. Wyjaśnia znaczenie słów: Jak ty komu, tak on tobie. Uczniowie, korzystając z kart pracy nr 1, czytają tekst z podziałem na role. Prezentują jego treść gestem i ruchem. 4

5 Uczniowie wspólnie omawiają, jak ich zdaniem można było zaradzić nieporozumieniu między Pawłem i Gawłem? Zastanawiają się, co pomaga osiągnąć porozumienie, a co utrudnia. Nauczyciel zapisuje pomysły na tablicy. 3. Ekspresja Uczniowie otrzymują od nauczyciela kartę pracy nr 2 i wypełniają ją odszukują morał wiersza w labiryncie. Uczniowie w parach wymyślają inne zakończenie wiersza. Przygotowują scenki dramowe, w których prezentują własne pomysły na rozwiązanie konfliktu między Pawłem i Gawłem. Pary prezentują przygotowane scenki dramowe. Każde dziecko otrzymuje po dwa instrumenty: grzechotkę i kołatkę. Nauczyciel odczytuje wiersz. Kiedy dzieci usłyszą imię Gaweł grają na kołatkach, kiedy usłyszą imię Paweł grają na grzechotkach. Uczniowie za pomocą gestów mają przekazać informację klasie. Informacje losują spośród kartek przygotowanych przez nauczyciela. Jedna osoba losuje, wykonuje zadanie, pozostali uczniowie odgadują. Informacje mogą być różnej treści, np. zgubiłam klucz, proszę ściszyć muzykę, proszę posprzątaj po swoim psie. Dzieci na dużym arkuszu szarego papieru rysują dom, w którym zamieszkają wszyscy uczniowie w klasie (rysują tyle kwadratów, ilu jest uczniów w klasie). Następnie każde dziecko na osobnej kartce projektuje swoje mieszkanie. Potem nakleja je w odpowiednim kwadracie. Uczniowie wspólnie omawiają swoje prace. Wskazują sąsiadów. Przypominają zasady sąsiedzkiego savoir-vivre'u. 4. Podsumowanie zajęć Uczniowie siedzą w kole. Kolejno kończą zdanie: Porozumiewanie jest ważne, ponieważ. Opracowała: mgr Agnieszka Czerkas-Polit, Członek Rady Programowej 5