(54)Sposób mocowania wykładzin ceramicznych na metalowych powierzchniach, zwłaszcza w

Transkrypt

1 RZECZPO SPO LITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: Urząd Patentowy (22) Data zgłoszenia: Rzeczypospolitej Polskiej (51) IntCl6: B23P 19/00 (54)Sposób mocowania wykładzin ceramicznych na metalowych powierzchniach, zwłaszcza w wielkogabarytowych obiektach technologicznych i urządzenie do stosowania tego sposobu (73) Uprawniony z patentu: Rafineria Gdańska S.A., Gdańsk, PL (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 24/93 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 11/95 (72) Twórcy wynalazku: Sławomir Zajączkowski, Gdańsk, PL Maciej Janowski, Gdańsk, PL Tadeusz Lichota, Gdańsk, PL (74) Pełnomocnik: Popławski Czesław, Politechnika Gdańska PL B1 (57) 1. Sposób mocowania wykładzin ceramicznych na metalowych powierzchniach zwłaszcza w wielkogabarytowych obiektach technologicznych polegający na zamocowaniu wykładziny na kotwach, które przymocowuje się poprzez zgrzewanie łukiem elektrycznym, znamienny tym, że kotwami, którymi nadaje się ruch obrotowy przewierca się wykładzinę umieszczoną przy metalowej powierzchni i korzystnie metalową powierzchnię lekko nawierca się, po czym do kotew podłącza się prąd zgrzewania i zgrzewa się kotwy z metalową powierzchnią. F ig.1.

2 Sposób mocowania wykładzin ceramicznych na metalowych powierzchniach, zwłaszcza w wielkogabarytowych obiektach technologicznych i urządzenie do stosowania tego sposobu, Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób mocowania wykładzin ceramicznych na metalowych powierzchniach zwłaszcza w wielkogabarytowych obiektach technologicznych polegający na zamocowaniu wykładziny na kotwach, które przymocowuje się poprzez zgrzewanie łukiem elektrycznym, znam ienny tym, że kotwami, którymi nadaje się ruch obrotowy przewierca się wykładzinę umieszczoną przy metalowej powierzchni i korzystnie metalową powierzchnię lekko nawierca się, po czym do kotew podłącza się prąd zgrzewania i zgrzewa się kotwy z metalową powierzchnią. 2. Urządzenie do mocowania wykładzin ceramicznych na metalowych powierzchniach zwłaszcza w wielkogabarytowych obiektach technologicznych, znam ienne tym, że wewnątrz obudowy (6) osadzony jest łącznik (16), który połączony jest ze sprzęgłem (7), które wykonane jest z materiału izolacyjnego, przy czym sprzęgło (7) połączone jest poprzez metalową tuleję stykową (8) z metalowym uchwytem wymiennym (9), na który nałożona jest tuleja ochronna (10), która wykonana jest z materiału izolacyjnego, przy czym metalowa tuleja stykowa (8) osadzona jest pomiędzy szczotkami grafitowymi (14), które zamocowane są w szczotkotrzymaczach (15), które umocowane są w obudowie (6), a pomiędzy metalową tuleją stykową (8) a tuleją ochronną (10) osadzona jest sprężyna dociskowa (13), zaś do szczotek grafitowych (14) doprowadzony jest przewód prądowy (19). 3. Urządzenie według zastrz. 2, znam ienne tym, że metalowy uchwyt wymienny (9) wykonany jest w postaci tulei, która zakończona jest rozcięciem wzdłużnym (18) i wybraniem pierścieniowym (17), w którym umieszczony jest pierścień sprężynowy (11), zaś pomiędzy pierścieniem sprężynowym (11) a tuleją ochronną (10) umieszczona jest tuleja zaciskowa (12). 4. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, znam ienne tym, że na obudowie (6) zamontowany jest przełącznik dwupołożeniowy (23), do którego doprowadzony jest przewód sterujący (20). * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób mocowania wykładzin ceramicznych na metalowych powierzchniach zwłaszcza w wielkogabarytowych obiektach technologicznych i urządzenie do stosowania tego sposobu. Znany jest sposób m ocow ania wykładzin ceram icznych, zw łaszcza w w ielkogabarytowych obiektach technologicznych polegający na wstrzeliwaniu kołków poprzez wykładzinę w ścianę obiektu. Wadą tego sposobu jest możliwość uszkodzenia wykładziny, a także możliwość przestrzelenia płaszcza obiektu technologicznego. Znany jest sposób mocowania wykładzin ceramicznych polegający na wykonaniu otworów w wykładzinie i założeniu jej na kotwy wcześniej przymocowane do metalowej powierzchni drogą zgrzewania łukiem elektrycznym. Sposób ten charakteryzuje się dużą pracochłonnością, gdyż oprócz wykonania otworów w wykładzinie i przymocowania kotew na ścianie obiektu technologicznego wymaga dokładnego dopasowania rozstawienia otworów do rozstawionych kotew, co przy znacznych gabarytach wykładziny, zwłaszcza w przypadku nakładania kilku warstw jest operacją kłopotliwą. Zadaniem wynalazku jest umożliwienie nakładania wykładzin ceramicznych na powierzchnie metalowe przy małym nakładzie pracy i przy dużej jakości robót.

3 Sposób mocowania wykładzin ceramicznych na metalowych powierzchniach zwłaszcza w wielkogabarytowych obiektach technologicznych polegający na zamocowaniu wykładziny na kotwach, które przymocowywuje się poprzez zgrzewanie łukiem elektrycznym charakteryzuje się według wynalazku tym, że kotwami, którym nadaje się ruch obrotowy przewierca się wykładzinę ceramiczną umieszczoną przy metalowej powierzchni i korzystnie metalową powierzchnię lekko nawierca się, po czym do kotew podłącza się prąd zgrzewania i zgrzewa się kotwy z metalową powierzchnią. Urządzenie według wynalazku charakteryzuje się tym, że wykonane jest w postaci przystawki do wiertarki. Urządzenie zaopatrzone jest w obudowę wewnątrz której umieszczony jest łącznik połączony ze sprzęgłem wykonanym z materiału izolacyjnego. Sprzęgło połączone jest poprzez metalową tuleję stykową z metalowym uchwytem wymiennym, na który nasadzona jest tuleja ochronna, która wykonana jest z materiału, izolacyjnego. Jednocześnie metalowa tuleja stykowa osadzona jest pomiędzy szczotkami grafitowymi, które zamocowane są w szczotkotrzymaczach umocowanych w obudowie. Pomiędzy metalową tuleją stykową a tuleją ochronną osadzona jest sprężyna dociskowa. Do szczotek grafitowych doprowadzony jest przewód prądowy. Korzystnie metalowy uchwyt wymienny wykonany jest w postaci tulei, która zakończona jest rozcięciem wzdłużnym i wybraniem pierścieniowym, w którym umieszczony jest pierścień sprężynowy, a pomiędzy pierścieniem sprężynowym a tuleją ochronną umieszczona jest tuleja zaciskowa. Korzystnie jest również, gdy na obudowie zamocowany jest przełącznik dwupołożeniowy, do którego doprowadzony jest przewód sterujący. Urządzenie według wynalazku łączy się z wiertarką poprzez łącznik, a w uchwycie wymiennym umieszcza się kotwę, po czym wykonuje się wiercenie w wykładzinie aż do styku kotwy z metalową powierzchnią, przy czym korzystnie jeśli końcówka kotwy co najmniej oczyści metalową powierzchnię z zanieczyszczeń i produktów korozji. Następnie poprzez szczotki grafitowe, metalową tuleję stykową i metalowy uchwyt wymienny poddaje się prąd zgrzewania do kotwy i zgrzewa się kotwę z metalową powierzchnią. Stosowanie wynalazku wpływa na skrócenie czasu montażu wykładziny ceramicznej, szczególnie przy nakładaniu wielu warstw, a także na poprawienie jakości wykonanych robót. Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładzie wykonania na rysunku na którym fig. 1 przedstawia schemat sposobu mocowania wykładziny ceramicznej wraz ze schematem urządzenia zamontowanego na wiertarce i ze schematem oprzyrządowania towarzyszącego, a fig. 2 urządzenie zamontowane na wiertarce w przekroju poprzecznym. Wewnątrz obudowy 6 osadzony jest łącznik 16 połączony ze sprzęgłem 7, które wykonane jest z materiału izolacyjnego. Sprzęgło 7 połączone jest poprzez metalową tuleję stykową 8 z metalowym uchwytem wymiennym 9, na który nałożona jest tuleja ochronna 10, która wykonana jest z materiału izolacyjnego. Metalowa tuleja stykowa 8 osadzona jest pomiędzy szczotkami grafitowymi 14, które zamontowane są w szczotkotrzymaczach 15 umocowanych w obudowie 6. Pomiędzy metalową tuleją stykową 8 a tuleją ochronną 10 osadzona jest sprężyna dociskowa 13. Do szczotek grafitowych 14 doprowadzony jest przewód prądowy 19. Metalowy uchwyt wymienny 9 wykonany jest w postaci tulei, która zakończona jest rozcięciem wzdłużnym 18 i wybraniem pierścieniowym 17, w którym umieszczony jest pierścień sprężynowy 11. Pomiędzy pierścieniem sprężynowym 11 a tuleją ochronną 10 umieszczona jest tuleja zaciskowa 12. Na obudowie 6 zamontowany jest przełącznik dwupołożeniowy 23, do którego doprowadzony jest przewód sterujący 20. Przed przystąpieniem do pracy łącznik 16 poprzez połączenie gwintowe łączy się z końcówką wiertarki 24. Połączenie to wzmacnia się pierścieniem zaciskowym 2. Zamontowane na wiertarce 1 urządzenie łączy się przewodem prądowym 19 ze spawarką wirową 22 poprzez stycznik elektromagnetyczny 21, zaś przewodem sterującym 20 łączy się stycznik elektromagnetyczny 21 z przełącznikiem dwupołożeniowym 23. Jednocześnie spawarkę wirową 22 łączy się przewodem masowym 25 z uziemioną metalową powierzchnią 5. Po włożeniu kotwy 3 w rozcięcie wzdłużne 18 metalowego uchwytu wymiennego 9 podłącza się wiertarkę 1 i spawarkę wirową 22 do sieci prądu zmiennego.

4 W wykładzinie ceramicznej 4 wykonuje się za pomocą obracającej się kotwy 3 otwór, aż do zetknięcia się kotwy 3 z metalową powierzchnią 5. Następnie cofa się kotwę 3 o około 2-3 mm i przełącznikiem dwupołożeniowym 23 włącza się prąd zgrzewania, który wytwarza łuk elektryczny. Po upływie około 2 sekund dociska się kotwę 3 do metalowej powierzchni 5 i odłącza się ją od metalowego uchwytu wymiennego 9, po uprzednim odłączeniu przełącznikiem dwupołożeniowym 23 prądu zgrzewania.

5 Fig. 2.

6 Fig.1. Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 1,50