GŁÓWNE PROBLEMY GOSPODARKI ŚWIATOWEJ

Transkrypt

1 GŁÓWNE PROBLEMY GOSPODARKI ŚWIATOWEJ Tomasz Białowąs

2 Główne problemy gospodarki 1) Globalne ocieplenie światowej 2) Problem ubóstwa w krajach rozwijających się 3) Rozwarstwienie dochodów 4) Nierównomierny wzrost liczby ludności 5) Zanieczyszczenie środowiska naturalnego

3 Globalne ocieplenie prawda czy mit?

4 Wzrost temperatury W ostatnich 150 latach średnia temperatura na świecie wzrosła zaledwie (?) o około 1 stopień Celsjusza. Najwyższa dynamika wzrostu temperatury występowała w okresach ożywienia gospodarczego i szybkiej industrializacji. Wraz ze wzrostem temperatury rosła emisja dwutlenku węgla do atmosfery.

5 Zawartość CO2 i średnia temperatura

6 Prognozy na lata Wszystkie niezależne prognozy przewidują wzrost średniej temperatury powietrza do roku 2100 w przedziale od 2 do 5 stopni Celsjusza.

7 Prognozy globalnego ocieplenia do roku

8 Konsekwencje globalnego ocieplenia 1) Pustynnienie 2) Kurczenie się obszarów przydatnych do celów rolniczych 3) Wyczerpywanie się zasobów wody pitnej 4) Wzmożone migracje 5) Wzrost liczby zachorowań 6) Zniszczenia obszarów nadmorskich

9 Pustynnienie

10 Pustynnienie Zjawisko pustynnienia dotyczy około 60 krajów Corocznie powoduje zmniejszenie obszarów zasiewów o 6 mln ha W największym stopniu dotyczy ono Afryki, W największym stopniu dotyczy ono Afryki, Azji oraz Ameryki Łacińskiej jednak problem pojawia się również w Europie Wschodniej zwłaszcza w okolicach Adriatyku gdzie poziom degradacji gleb jest bardzo wysoki

11 Wzrost liczby zachorowań Bezpośrednim skutkiem ocieplenia klimatu jest wzrost liczby zachorowań na takie epidemia jak np. malaria Wysokie ryzyko wzrostu liczby epidemii Wysokie ryzyko wzrostu liczby epidemii występuje w USA i Europie

12 Potencjalny wzrost liczby epidemii

13 Zniszczenia obszarów nadmorskich Od 1961 roku średni poziom morza podnosił się o około 1,8 mm rocznie W latach tempo to wzrosło do 3,1 mm rocznie Prognozy dla roku 2100 przewidują wzrost średniego poziomu morza o18-59 centymetrów!!!

14 Zmiany poziomu morza w latach

15 Zniszczenie obszarów nadmorskich Zagrożone są wszystkie tereny nadbrzeżne i porty, w tym Nowy Jork, Wenecja, Londyn, Szanghaj i Gdańska starówka Niebezpieczeństwo grozi leżącym nad morzami i Niebezpieczeństwo grozi leżącym nad morzami i oceanami terenom nizinnym, a szczególnie depresjom. Tereny takie, jak Floryda czy delta Missisipi w USA, Holandia, delta Nilu, Bangladesz lub polskie Żuławy, mogą zostać zalane nagle, przy wyższym stanie wody podczas sztormu.

16 WZROST LICZBY LUDNOŚCI

17 Wzrost liczby ludności Profesor Carlo Cipollapodaje, że w roku p.n.e., przed rewolucją rolniczą całkowita liczba ludności świata liczyła nie więcej jak 5-10 mln mieszkańców i do początku n.e. zwiększyła się nieznacznie. Wysoka dynamika wzrostu nastąpiła po roku 1750 (rewolucja przemysłowa) Jednak dopiero w latach wzrost liczby mieszkańców był naprawdę wysoki.

18 Wzrost liczby ludności

19 Ludność w latach W latach liczba ludności świata wzrosła z 2,555 mld do 6851 Do roku 2050 liczba mieszkańców ma przekroczyć 9 mld.

20 Wzrost liczby ludności

21 Liczba ludności w 2010 i 2050 roku Chiny 1345 Indie Indie 1180 Chiny USA 310 USA Indonezja 242 Indonezja Brazylia 201 Pakistan Pakistan 179 Bangladesz Bangladesz 158 Etiopia Nigeria 152 Nigeria Rosja 140 Brazylia Japonia 127 Kongo 189 Świat 6851 Świat

22 Liczba ludności w poszczególnych krajach World Bank, World Development Report 2009.

23 PROBLEM GŁODU I NIEDOŻYWIENIA

24 Problem niedożywienia Problem niedożywienia zasadniczo dotyczy krajów rozwijających się. W latach na ogólną liczbę 872,9 mln osób niedożywionych na świecie 98,3% mieszkało w krajach rozwijających się. W największym stopniu dotyczy to Afryki, Azji i Ameryki Południowej.

25 Procentowy udział populacji niedożywionej

26 Problem głodu w Afryce

27 Problem niedożywienia W roku 2007 problem niedożywienia dotyczył blisko 1/6 mieszkańców świata (923 miliony osób). W stosunku do ogólnej liczby mieszkańców liczba osób niedożywionych w krajach rozwijających się systematycznie się zmniejsza % 28% 20% 16% 17%

28 Źródła problemu głodu Jednym z powodów narastającego problemu głodu na świecie jest zróżnicowana dynamika wzrostu liczby ludności, która znacznie przewyższa tempo przyrostu obszarów przeznaczonych pod uprawę rolniczą. W okresie po II wojnie światowej liczba ludności wzrosła blisko trzykrotnie, a areał ziemi uprawnej zmniejszył się.

29 Wzrost liczby ludności i obszarów ziemi uprawnej

30 Wzrost popytu na żywność do roku 2050 Wzrost zapotrzebowania na żywność spowodowany wzrostem liczby ludności i zmianami nawyków żywieniowych do roku 2050 będzie największy w Afryce (5,14-krotny) i Azji (2,34-krotny).

31 Wzrost zapotrzebowania na żywność Rosnący popyt na żywność może mieć istotny wpływ na bilanse handlowe, a tym samym poziom PKB poszczególnych gospodarek Największe zyski potencjalnie mogą uzyskać USA i Kanada, Brazylia, Argentyna, Rosja i Kazachstan Największe straty mogą wystąpić w Afryce, Europie i Bliskim Wschodzie

32 Wpływ wzrostu cen żywności na bilanse handlowe

33 Wyczerpywanie się zasobów wody pitnej Ocieplenie klimatu i wzrost zapotrzebowania na wodę słodką związany z rozwojem produkcji przemysłowej i wzrostem liczby ludności powoduje wyczerpywanie się jej zasobów Najbardziej zagrożone są Stany Zjednoczone, kraje Europy i Środkowego Wschodu

34 Wyczerpywanie się zasobów wody pitnej (prognoza dla roku 2025) FAO Land oraz Water Development Division

35 Wzrost rozwarstwienia dochodów w skali globalnej

36 Rozwarstwienie dochodów W 1960 roku dochody najbiedniejszych 20% mieszkańców Ziemi stanowiły 1/30 dochodów najbogatszych 20%. Dziś ta proporcja to 1 do 74. W roku 2009 majątek BillaGatesa, Carlosa SlimHelu i Warrena Buffeta wynosił 153,5 mld dolarów. W tym samym roku nominalny PKB 53 najbiedniejszych krajów świata wynosił łącznie 151,5 mld dolarów. W 2008 roku szacunkowy PKB wytwarzany przez Nowy Jork, Tokio i Londyn wynosił 3450 mld dol., i był wyższy od skumulowanego PKB 131 najbiedniejszych gospodarek (na 181)

37 Współczynnik GINI Wysokie rozwarstwienie dochodów występuje nie tylko między gospodarkami, ale również między mieszkańcami poszczególnych krajów Największe zróżnicowanie mierzone współczynnikiem GINI występuje w Afryce (Zambia, Tanzania, Zimbabwe) i Ameryce Południowej (Wenezuela, Ekwador, Brazylia) Najmniejsze zróżnicowanie charakteryzuje kraje Unii Europejskiej

38 Współczynnik GINI