Warsztaty z tworzenia filmów animowanych metodą poklatkową.

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Warsztaty z tworzenia filmów animowanych metodą poklatkową."

Juliusz Matusiak
8 lat temu
Przeglądów:

1 Klub Otwartej Kultury w ramach projektu Patriotyzm Jutra Warsztaty z tworzenia filmów animowanych metodą poklatkową. 1. Gatunki filmu animowanego. rysunkowy lalkowy wycinankowy plastelinowy animacja 3D fotanimacja kolaż 2. Schemat pracy nad filmem.

2 3. Pomysł i scenariusz. Tworząc scenariusz do filmu animowanego należy zwrócić uwagę na kilka zagadnień: pomysł/idea najlepiej pisać o czymś co się zna, lubi, forma zapisu na tym etapie nie jest bardzo istotna. Można zapisać w sposób lakoniczny lub bardzo szczegółowo (np. w formie dramatu z dialogami i didaskaliami), dialogi lub nie należy podjąć decyzję, czy postacie będą komunikować się za pomocą dialogów, podpisów czy plansz pośrednich, jak w niemym kinie. Dialogi są najbardziej efektowne, ale również najbardziej pracochłonne. Niestety czasami nie da się opowiedzieć dobrze historii bez nich, forma opowieści każda historia, nieważne czy to film, książka czy komiks powinna składać się ze wstępu, rozwinięcia z punktem zwrotnym oraz zakończenia, wstęp - bardzo ważne jest wprowadzenie do opowieści, czy robimy to bezpośrednio np. przez tytuł, czy stopniowo. W krótkim filmie bardzo ważne, ze względu na brak czasu na długie wstępy, punkt kulminacyjny, zwrotny jeden z najważniejszych elementów scenariusza. Dobrze zrobiony pozostaje na długo w pamięci widza, klarowność opowieści należy pamiętać o tym że odbiorca naszej historii nie wie tego co my i może pewnych zachowań i sytuacji nie zrozumieć. Najlepiej przetestować scenariusz na kimś niezaangażowanym w jego powstanie, możliwość realizacji w sytuacji, gdy musimy stworzyć film na podstawie naszego scenariusza, należy pamiętać by nie przesadzić z pomysłami trudnymi do realizacji, oraz aby wykorzystać nasze umiejętności a nawet słabe strony. 4. Scenopis. Pierwszy etap zamiany języka literackiego (scenariusz) na język filmu (scenopis/scenorys). Należy wyobrazić sobie poszczególne sceny, ich wygląd, ruch postaci i co najważniejsze czas ich trwania. Najważniejsze zagadnienia związane z tworzeniem scenopisu: Scena - (czasem fraza montażowa) dynamiczna jednostka budulca filmowego; kompozycyjnie wyodrębniony fragment filmu składający się z przynajmniej jednego ujęcia, charakteryzujące się jednością czasu, miejsca i akcji. W przypadku scen składających się z bardzo długich ujęć (trwających nawet do 10 minut tzw. master shot lub long take) granica między ujęciem a sceną zostaje zatarta.

Można zapisać w sposób lakoniczny lub bardzo szczegółowo (np.

3 Ujęcie - najmniejsza dynamiczna jednostka budulca filmowego zawarta między dwoma najbliższymi cięciami montażowymi; odcinek taśmy filmowej z obrazem filmowanym trwający od startu kamery do momentu jej zatrzymania. Plan - rozmiar kadru obejmującego fragment przestrzeni; określony sposób kadrowania, wynikający z odległości kamery od filmowanego obiektu, rodzaju użytego obiektywu i oświetlenia oraz sposobu komponowania przestrzeni. Rodzaje planów: totalny/daleki przedstawia ogólną topografię przestrzeni akcji (panoramę), postać ludzka jest niewielka, wkomponowana w obszerne tło lub nieobecna; stosowany do ogólnych opisów miejsca akcji oraz prezentacji plenerów ogólny to pełny obraz miejsca akcji, sylwetka ludzka jest zauważalna, dobrze widoczny jest plener lub dekoracje, służy zazwyczaj zarysowaniu związków postaci z otoczeniem oraz przekazaniu ogólnych informacji o miejscu akcji pełny to wycinek z planu ogólnego, w kadrze mieści się cała sylwetka ludzka, widać część dekoracji. Popularny w kinie niemym

Plan - rozmiar kadru obejmującego fragment przestrzeni; określony sposób kadrowania, wynikający z odległości kamery od filmowanego obiektu, rodzaju użytego obiektywu i oświetlenia oraz sposobu

4 amerykański stanowi wycinek planu pełnego, postać ludzka jest pokazana od kolan w górę i dominuje w kadrze; najczęściej stosowany w scenach dialogowych średni kadruje postać ludzką od pasa w górę, kładąc większy nacisk na mimikę niż plan amerykański bliski (półzbliżenie) obejmuje popiersie, postać jest dominująca wobec tła detal/wielkie zbliżenie szczególna forma zbliżenia, plan szczegółu ciała lub istotnego detalu akcji, który wypełnia kadr; jest to plan o maksymalnym skupieniu uwagi, służy zazwyczaj zwiększeniu napięcia emocjonalnego

(półzbliżenie) obejmuje popiersie, postać jest dominująca wobec tła detal/wielkie zbliżenie szczególna forma zbliżenia, plan szczegółu

5 Przy tworzeniu filmu animowanego ważne jest również pamiętanie o kilku najważniejszych zasadach: przesada każda akcja powinna być wykonana z przegięciem, charakterystycznym dla kreskówek, ciągłość nie należy zapominać o sytuacji sprzed pokazanej akcji, ale również co działo się później (jak w życiu), zatrzymanie czasem dla podkreślenia pewnej akcji, można posłużyć się zatrzymaniem (wydłużeniem) pewnej sceny. Szablon scenopisu/scenorysu: źródło:

pokazanej akcji, ale również co działo się później (jak w życiu), zatrzymanie czasem dla podkreślenia pewnej akcji,

Podobne dokumenty

OD SCENARIUSZA DO RECENZJI INNY SŁOWNIK FILMOWY

OD SCENARIUSZA DO RECENZJI INNY SŁOWNIK FILMOWY ZACZYNAMY OD... Adaptacja (łac. adaptatio przystosowanie) przetworzenie dzieła sztuki lub publikacji do odbioru za pomocą innego środka przekazu niż to planowano