Dr n. med. Marzena Zarzeczna-Baran Zakład Zdrowia Publicznego i Medycyny Społecznej GUMed

Transkrypt

1 Dr n. med. Marzena Zarzeczna-Baran Zakład Zdrowia Publicznego i Medycyny Społecznej GUMed

2 Zakłada się, że na zdrowie ludzkie ma wpływ wiele czynników pozamedycznych związanych ze środowiskiem życia, takich jak np. sytuacja mieszkaniowa, rynek pracy, zaplecze kulturalne, możliwości spędzania wolnego czasu. Stąd studia na kierunku Zdrowie publiczne, obejmując szeroki zakres zagadnień, jak też ich wzajemne powiązania, muszą mieć charakter interdyscyplinarny. Kształcenie na tym kierunku dotyczy nie tylko znajomości anatomii i fizjologii człowieka oraz propedeutyki medycyny w zakresie diagnostyki, leczenia chorób i epidemiologii, lecz także innych ogólniejszych domen otaczającej nas rzeczywistości. Takie spektrum wiedzy jest potrzebne, aby dostrzegać zachodzące zależności i uwarunkowania miedzy stanem zdrowia populacji a zachodzącymi na danym terenie procesami demograficznymi, epidemiologicznymi jak i ekonomicznymi, a także aby móc skutecznie rozwiązywać narastające we współczesnym świecie problemy zdrowotne.

3 Absolwent posiada wiedzę interdyscyplinarną z zakresu nauk społecznych oraz medycznych. Rozumie podstawowe problemy zdrowia publicznego, systemy opieki zdrowotnej oraz polityki zdrowotnej Polski i krajów Unii Europejskiej. Absolwent zna język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umie posługiwać się językiem specjalistycznym z zakresu nauk społecznych i medycznych.

4 rozpoznawania biologicznych i środowiskowych uwarunkowań zdrowia człowieka, zbiorowości ludzi oraz wzajemnych między nimi relacji; rozpoznawania biologicznych, środowiskowych, demograficznych, społecznych i psychologicznych zagrożeń zdrowia zbiorowości ludzi; realizowania ustawowych kontroli i ocen stanu sanitarno-epidemiologicznego społeczeństwa i środowiska na szczeblu regionalnym; komunikowania wyników ocen stanu sanitarnoepidemiologicznego jednostkom nadrzędnym; gromadzenia danych o sytuacji zdrowotnej zbiorowości, realizowania programów dotyczących profilaktyki oraz opieki i rehabilitacji psychospołecznej; wdrażania i koordynowania programów oświaty zdrowotnej i promocji zdrowia; gromadzenia danych dotyczących ekonomiki i zarządzania ochroną zdrowia w środowisku lokalnym oraz korzystania z fachowego piśmiennictwa obcojęzycznego. Absolwent posiada umiejętności w zakresie:

5 Absolwent posiada kompetencje do zajmowania wykonawczych stanowisk w zakładach opieki zdrowotnej oraz do realizowania świadczeń zdrowotnych i pełnienia różnorodnych funkcji związanych z promocją i ochroną zdrowia w instytucjach państwowych, samorządowych, społecznych i prywatnych. Zdobyte kwalifikacje umożliwiają zatrudnienie absolwenta w zakładach opieki zdrowotnej oraz instytucjach zajmujących się szeroko rozumianą ochroną i promocją zdrowia. Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.

6 Absolwent otrzymuje tytuł zawodowy magistra. Powinien posiadać wiedzę teoretyczną oraz umiejętności praktyczne w zakresie różnorodnych funkcji związanych z realizacją zadań profilaktyki i ochrony zdrowia przez instytucje państwowe, samorządowe, społeczne i prywatne funkcjonujące w systemie ochrony zdrowia, zajmujące się: opieką społeczno-medyczną, promocją zdrowia i edukacją prozdrowotną, organizowaniem i administrowaniem w zakresie opieki zdrowotnej i pomocy społecznej, podnoszeniem stanu zdrowia społeczeństwa. Szczególnie powinien wykazać się znajomością medycyny w zarysie, podstawowych problemów zdrowotnych, systemów opieki zdrowotnej, podstaw nauk społecznych, prawa, ekonomii i zarządzania, metod badawczych, umiejętność wykorzystania systemów informatycznych (przede wszystkim Internetu) do nadzoru epidemiologicznego, a także wykazać się znajomością pracy w służbach sanitarno-epidemiologicznych.

7 Powinien posiadać wiedzę teoretyczną i praktyczną, niezbędną do pełnienia funkcji kierowniczych a także specjalistycznych w instytucjach realizujących zadania w szeroko rozumianym zdrowiu publicznym, w publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej, instytucjach ubezpieczeń zdrowotnych, realizować wysoce profesjonalne zadania na szczeblu administracji rządowej, samorządu terytorialnego oraz w organizacjach pozarządowych, nadzoru sanitarnego, m.in. w Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz ochronie przed środowiskowymi zagrożeniami. Powinien posiadać umiejętność prowadzenia badań naukowych i upowszechniania ich wyników oraz nauczania.

8 1. Identyfikacji i prognozowania zagrożeń i problemów zdrowotnych określonej zbiorowości. 2. Rozpoznawania wpływu procesów społecznych oraz struktur demograficznych na zdrowie zbiorowości ludzkich. 3. Planowania, opracowywania, organizowania, oceny skuteczności i ewaluacji programów profilaktycznych i promocji zdrowia dla różnych środowisk społecznych. 4. Prognozowania i kształtowania struktury i wielkości potrzeb zdrowotnych i usług medycznych ludności.

9 5. Merytorycznego i organizacyjnego kierowania zespołami ludzkimi i koordynowania działań instytucji, a także mobilizowania społeczeństwa do realizowania polityki zdrowotnej państwa na szczeblu lokalnym i krajowym. 6. Zarządzania w oparciu o normy prawa i nowoczesne techniki zarządzania zakładami ochrony zdrowia i instytucjami zajmującymi się szeroko rozumianym zdrowiem publicznym. 7. Organizowania i zabezpieczania funkcjonowania struktur usług medycznych w zakresie powszechnego i prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego (lecznictwo, rehabilitacja, opieka długoterminowa, opieka społeczna).

10 8. Zarządzania jednostkami Zintegrowanego Systemu Ratownictwa Medycznego i systemu informacji kryzysowej. 9. Kontrolowania i oceny stanu sanitarnoepidemiologicznego na szczeblu krajowym i regionalnym oraz organizowania działań zaradczych i naprawczych. 10. Gromadzenia danych i analizy kosztów ekonomicznych usług medycznych, rehabilitacji, profilaktyki i promocji zdrowia. 11. Wykorzystywania wiedzy o celach i zadaniach zdrowia publicznego w Unii Europejskiej do wzbogacania programów ochrony i promocji zdrowia w środowisku lokalnym. 12. Samodzielnego opracowywania ekspertyz, raportów, referatów i publikacji z zakresu zdrowia publicznego. 13. Porozumiewania się w językach obcych i zapoznawania się z naukowym piśmiennictwem obcojęzycznym.

11 1. Zajmowania kierowniczych i specjalistycznych stanowisk w instytucjach i jednostkach administracji rządowej wszystkich szczebli zajmujących się problematyką zdrowia i szeroko rozumianym zdrowiem publicznym. 2. Zajmowania kierowniczych stanowisk w jednostkach wszystkich szczebli nadzoru sanitarnego, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, ochrony i kontroli środowiska, a także niemedycznych stanowiskach w Zintegrowanym Systemie Ratownictwa Medycznego. 3. Zajmowania kierowniczych stanowisk w jednostkach wszystkich szczebli instytucji ubezpieczeń zdrowotnych i społecznych. 4. Zajmowania kierowniczych i specjalistycznych stanowisk w jednostkach i podmiotach gospodarczych zajmujących się ochroną i promocją zdrowia. 5. Pełnienia funkcji eksperta, doradcy lub konsultanta Sejmu i Senatu, jednostek rządowych i samorządowych wszystkich szczebli, instytucji pozarządowych, stowarzyszeń i fundacji. 6. Zajmowania stanowisk specjalistycznych w instytucjach naukowobadawczych zajmujących się problematyką zdrowia publicznego. 7. Nauczania zdrowia publicznego w średnim i wyższym szkolnictwie oraz w innych instytucjach zajmujących się edukacją zdrowotną.