PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA

Transkrypt

1 PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Gimnazjum 1 w Damnie Klasa II rok szkolny 2017/2018 przedmiot: fizyka nauczyciel: Kamila Milewska 1. FORMY I ZASADY SPRAWDZANIA OSIĄGNIĘĆ EDUKACYJNYCH UCZNIÓW: a) Prace pisemne klasowe (waga 6, liczona do średniej ocen TAK 1 ) Przeprowadzane po każdym dziale, lub kilku działach. Jeżeli uczeń z powodu dłuższej, co najmniej tygodniowej nieobecności nie może ich napisać w terminie wyznaczonym dla całej klasy, to powinien to uczynić w ciągu dwóch tygodni od powrotu do szkoły w czasie wyznaczonym przez nauczyciela. Jeżeli uczeń odmówi napisania takiej pracy klasowej otrzymuje ocenę niedostateczną. b) Kartkówki (waga 4, liczona do średniej ocen TAK 1 ) krótkie niezapowiedziane lub zapowiedziane prace trwające 5-20 min maksymalnie z 3 ostatnich lekcji lub pracy domowej. c) Sprawdziany (waga 4, liczona do średniej ocen TAK 1 ) Zapowiedziane, trwające nie dłużej niż 30 minut, przeprowadzony po większej partii materiału. d) Wypowiedź ustna (waga 4, liczona do średniej ocen TAK 1 ) W odpowiedzi ustnej ocenie podlega: znajomość i poprawność przedstawienia zagadnienia, samodzielność wypowiedzi, kultura języka, precyzja, jasność, oryginalność ujęcia tematu. e) Aktywność ucznia na lekcji (waga 1, liczona do średniej ocen TAK 1 ) Aktywność ucznia podczas lekcji, krótkie odpowiedzi, kartkówki, prace dodatkowe mogą być również oceniane plusami. Po zgromadzeniu określonej ilości znaków uczeń otrzymuje ocenę 3 plusy bdb; 2 plusy db; 1 plus dst; 3 minusy - ndst.; f) Nieprzygotowanie do lekcji (waga 1, liczona do średniej ocen TAK 1 ) Uczeń ma prawo w ciągu semestru zgłosić nieprzygotowanie do lekcji bez konsekwencji w postaci oceny negatywnej: maksymalnie 1 raz w semestrze. Po wykorzystaniu limitu określonego powyżej, uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną. Uczeń przed lekcją zgłasza nieprzygotowanie nauczycielowi. To jednak nie zwalnia ucznia z udziału w lekcji. g) Zeszyt przedmiotowy (waga 2, liczona do średniej ocen TAK 1 ) Starannie i systematycznie prowadzone notatki, poprawnie wykonane schematy i rysunki. Nauczyciel kontroluje odrabianie zadań oraz poprawność ich rozwiązania oraz ocenia prace. h) Prace domowe (waga 2, liczona do średniej ocen TAK 1 ) Uczeń jest obowiązany wykonywać i oddawać do sprawdzenia zadane do domu prace w terminie wyznaczonym przez nauczyciela. Oddanie pracy w drugim terminie skutkuje niższą o stopień oceną za wartość pracy. Brak pracy skutkuje oceną niedostateczną. Ocenioną pracę domową lub dodatkową uczeń może poprawiać tylko wtedy, gdy nauczyciel wyrazi na to zgodę. Uzyskana ocena z poprawy jest kolejną oceną cząstkową z przedmiotu. i) Dodatkowe prace domowe (waga 4, liczona do średniej ocen TAK 1 ) Nieobowiązkowe. Dodatkowe zadania o podwyższonym stopniu trudności dla uczniów aktywnych bądź zadania dla uczniów mających trudności z nauką w celu poprawienia oceny. j) Udział w konkursach fizycznych (waga 5 lub 6, liczona do średniej ocen TAK 1 ) Za udział w konkursie ocena bardzo dobry i waga 5. Za odniesiony sukces ocena celujący i waga 6. 1 niepotrzebne usunąć

2 2. W ODNIESIENIU DO UCZNIÓW ZE SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI PSO PRZEWIDUJE NASTĘPUJĄCE DOSTOSOWANIE FORM I ZASAD OCENIANIA: a) Symptomy trudności: trudność z pamięciowym przyswajaniem i/lub odtwarzaniem z pamięci wyuczonych treści np. treści praw, reguł, pojęć fizycznych; problem z rozumieniem treści zadań, poleceń, praw fizycznych; potrzeba większej ilości czasu na zrozumienie i wykonanie zadania; problemy z opanowaniem terminologii (np. nazw, symboli fizycznych); nieprawidłowa organizacja przestrzenna zapisu działań matematycznych, przekształcania wzorów, zapisu wzorów fizycznych; niski poziom graficzny wykresów i rysunków, schematów. b) Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych: częste odwoływanie się do konkretu (np. graficzne przedstawianie treści zadań), szerokie stosowanie zasady poglądowości omawianie niewielkich partii materiału i o mniejszym stopni trudności (pamiętając, że obniżenie wymagań nie może zejść poniżej podstawy programowej); podawanie poleceń w prostszej formie (dzielenie złożonych treści na proste, bardziej zrozumiałe części); wydłużanie czasu na wykonanie zadania; podchodzenie do ucznia w trakcie samodzielnej pracy w razie potrzeby udzielenie pomocy, wyjaśnień, mobilizowanie do wysiłku i ukończenia zadania; zadawanie do domu tyle, ile uczeń jest w stanie samodzielnie wykonać; potrzeba większej ilości czasu i powtórzeń dla przyswojenia danej partii materiału. naukę, definicji, reguł, wzorów fizycznych, symboli wielkości fizycznych i ich jednostek rozłożyć w czasie, często przypominać i utrwalać; nie wyrywać do natychmiastowej odpowiedzi, przygotować wcześniej zapowiedzią, że uczeń będzie pytany; w trakcie rozwiązywania zadań tekstowych sprawdzać, czy uczeń przeczytał treść zadania i czy prawidłowo ją zrozumiał, w razie potrzeby udzielać dodatkowych wskazówek; w czasie sprawdzianów zwiększyć ilość czasu na rozwiązanie zadań; można też dać uczniowi do rozwiązania w domu podobne zadania; uwzględniać trudności związane zapisywaniem wzorów fizycznych itp.; materiał sprawiający trudność dłużej utrwalać, dzielić na mniejsze porcje; oceniać tok rozumowania, nawet gdyby ostateczny wynik zadania był błędny, co wynikać może z pomyłek rachunkowych; oceniać dobrze, jeśli wynik zadania jest prawidłowy, choćby strategia dojścia do niego była niezbyt jasna, gdyż uczniowie dyslektyczni często prezentują styl dochodzenia do rozwiązania niedostępny innym osobom, będący na wyższym poziomie kompetencji. 3. WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY: a) Wymagania konieczne (na ocenę dopuszczającą) obejmują wiadomości i umiejętności umożliwiające uczniowi dalszą naukę, bez których uczeń nie jest w stanie zrozumieć kolejnych zagadnień: Uczeń potrafi: zdefiniować pracę, gdy działa stała siła równoległa do przemieszczenia, podać wzór na obliczanie pracy: W = F s, podać podstawową jednostkę pracy w układzie SI. zdefiniować moc jako szybkość wykonywania pracy, podać wzór na obliczanie mocy: P = W/t, podać podstawową jednostkę mocy w układzie SI. wymienić maszyny proste: dźwignia jedno- i dwustronna, blok nieruchomy, kołowrót, wyjaśnić, że maszyny proste ułatwiają wykonanie pracy, podać słownie i zapisać wzorem warunek równowagi dźwigni dwustronnej: r1 F1 = r2 F2.

3 podać przykłady ciał mających energię potencjalną grawitacji, podać jednostkę energii potencjalnej w układzie SI, podać wzór na obliczanie energii potencjalnej grawitacji: Ep= m g h. wyjaśnić związek energii kinetycznej z ruchem, podać, że energia kinetyczna zależy od masy ciała i od kwadratu jego prędkości, podać przykłady ciał mających energię kinetyczną, podać jednostkę energii kinetycznej w układzie SI, podać wzór na obliczanie energii kinetycznej. podać przykłady zjawisk, w których występują przemiany energii kinetycznej na potencjalną i odwrotnie, posługiwać się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej i energii potencjalnej (grawitacji i sprężystości), podać treść zasady zachowania energii. podać określenie temperatury ciała, podać definicję energii wewnętrznej i określić jej związek z temperaturą ciała, podać jednostkę energii wewnętrznej w układzie SI, podać jednostkę temperatury w układzie SI, nazwać podstawowe skale termometryczne, podać, że 0 C to w przybliżeniu 273 K, podać, że zmiana temperatury wyrażonej w stopniach Celsjusza jest równa zmianie temperatury wyrażonej w kelwinach: T ( C) = T (K). podać definicję ciepła, podać jednostkę ciepła w układzie SI, wymienić sposoby przekazywania ciepła (przewodnictwo, konwekcja i promieniowanie), wskazać przewodniki i izolatory ciepła w swoim otoczeniu, wymienić przykłady zastosowania przewodników i izolatorów ciepła. podać definicję ciepła właściwego, podać jednostkę ciepła właściwego w układzie SI, podać wzór na obliczanie ciepła właściwego: c =. podać określenie energii wewnętrznej ciała, podać treść pierwszej zasady termodynamiki słownie: Energię wewnętrzną ciała można zmienić w wyniku wymiany ciepła lub w wyniku wykonanej pracy. podać określenie ciepła topnienia/krzepnięcia, podać wzór na obliczanie ciepła topnienia: ct = Q/m, podać jednostkę ciepła topnienia, podać określenie ciepła parowania/skraplania, podać wzór na obliczanie ciepła parowania: cp = Q/m, podać jednostkę ciepła parowania. wymienić parametry ruchu: tor, drogę, prędkość, wymienić jednostki wielkości fizycznych opisujących ruch, podać określenie drogi, podać określenie ruchu jednostajnego prostoliniowego, podać wzór na drogę w ruchu jednostajnym. podać, że im większa jest masa ciała, tym trudniej zmienić stan jego ruchu, podać, że konieczne jest zapinanie pasów bezpieczeństwa w samochodzie. podać treść pierwszej zasady dynamiki. wymienić rodzaje tarcia (statyczne i kinetyczne), wymienić, od czego zależy siła tarcia, podać przykłady rozwiązań mających na celu zmniejszenie oporów ruchu, podać wzór, który pozwala obliczyć wartość tarcia kinetycznego lub maksymalnego tarcia statycznego: FT = f FN. podać określenie ruchu zmiennego, podać określenie ruchu przyspieszonego, podać określenie ruchu opóźnionego, podać określenie przyspieszenia i napisać wzór: a = v/ t, podać jednostkę przyspieszenia. podać definicję ruchu jednostajnie przyspieszonego prostoliniowego. podać przykłady sił i rozpoznać je w różnych sytuacjach praktycznych, podać treść drugiej zasady dynamiki, wymienić dynamiczne skutki działania siły, podać jednostkę siły. podać określenie spadania swobodnego ciał, podać przybliżoną wartość przyspieszenia ziemskiego. podać definicję ruchu jednostajnie opóźnionego prostoliniowego.

4 podać treść trzeciej zasady dynamiki. podać przykłady ruchów drgających zachodzących wokół nas, podać określenie ruchu drgającego, podać definicje pojęć: amplituda, okres drgań i częstotliwość, podać wzór na obliczanie częstotliwości: f = 1/T, podać jednostkę częstotliwości w układzie SI. podać określenie drgań swobodnych, podać określenie wahadła matematycznego. podać określenie i przykłady drgań gasnących, wskazać, w których położeniach wahadła największa jest jego energia potencjalna, a w których kinetyczna podać określenie drgań wymuszonych, podać określenie zjawiska rezonansu. podać określenie fali, podać definicje fali poprzecznej i podłużnej, podać wzór na obliczanie prędkości rozchodzenia się fali w ośrodku: v = λ f. wyjaśnić, kiedy zachodzi odbicie fali, podać treść prawa odbicia. podać definicję dźwięków, podać zakres częstotliwości dźwięków słyszalnych przez człowieka, podać, że fale dźwiękowe w powietrzu to fale podłużne. wymienić podstawowe cechy dźwięków (wysokość, głośność i barwa). podać określenie ultradźwięków, podać określenie infradźwięków, wymienić zwierzęta, które odbierają ultradźwięki. podać przykłady różnych instrumentów muzycznych. podać definicję światła, podać definicję źródła światła, wymienić źródła światła, podać, że prędkość światła jest to największa prędkość w przyrodzie, podać, że w ośrodku jednorodnym światło rozchodzi się po prostych, rozpoznać znak Ostrzeżenie przed światłem lasera. podać przykłady ciał przezroczystych i nieprzezroczystych, zademonstrować powstawanie cienia, poinformować, że nie wolno obserwować zaćmienia Słońca bez odpowiednich okularów. podać treść prawa odbicia, podać określenie kąta padania i kąta odbicia światła. podać określenie zwierciadła kulistego (sferycznego), podać definicję ogniska. podać określenie pojęć: obraz pozorny i rzeczywisty, obraz prosty i odwrócony, obraz pomniejszony i powiększony, podać, że powiększające lusterko kosmetyczne jest zwierciadłem kulistym wklęsłym, podać, że lusterko wsteczne w samochodzie jest zwierciadłem kulistym wypukłym. podać definicję pojęć: kąt padania, kąt załamania, podać, że przy przejściu światła z powietrza do szkła (lub wody) kąt załamania jest mniejszy od kąta padania. podać określenie kąta granicznego, podać przykład zastosowania zjawiska całkowitego wewnętrznego odbicia w światłowodach. wymienić barwy, z których składa się światło białe (wszystkie barwy tęczy), podać określenie zjawiska rozszczepienia. wymienić rodzaje soczewek i opisać budowę soczewek szklanych, podać definicję ogniska i ogniskowej, podać określenie zdolności skupiającej, podać jednostkę zdolności skupiającej w układzie SI. wyjaśnić, do czego służy lupa, podać określenie pojęć: obraz pozorny i rzeczywisty, obraz prosty i odwrócony, obraz pomniejszony i powiększony. opisać budowę oka, podać, że układ optyczny oka tworzy na siatkówce obraz pomniejszony i odwrócony, podać, że wady krótkowzroczności i dalekowzroczności koryguje się za pomocą soczewek. b) Wymagania podstawowe (na ocenę dostateczną) obejmują wiadomości stosunkowo łatwe do opanowania, przydatne w życiu codziennym, bez których nie jest możliwe kontynuowanie dalszej nauki. Oprócz wymagań koniecznych: Uczeń potrafi: mierzyć wartość siły i przemieszczenie w celu obliczenia pracy, podać przykłady pracy w sensie fizycznym, wyjaśnić, co oznaczają symbole występujące we wzorze na obliczanie pracy,

5 wyjaśnić, że praca jest wykonywana wtedy, gdy pod działaniem siły ciało przemieszcza się lub ulega odkształceniu. wyjaśnić, co oznaczają symbole występujące we wzorze na obliczanie mocy, odczytać na tabliczkach znamionowych różnych dostępnych urządzeń ich moc. zademonstrować i wyjaśnić działanie dźwigni dwustronnej, wyjaśnić, kiedy dźwignia będzie w równowadze, wyjaśnić, że blok nieruchomy i kołowrót działają na zasadzie dźwigni dwustronnej, wyjaśnić, że przy użyciu maszyn prostych działamy mniejszą siłą, ale na dłuższej drodze, wykonujemy więc taką samą pracę jak bez ich użycia. utożsamiać energię potencjalną grawitacji z energią podniesionego ciała, wyjaśnić, że zmiana energii potencjalnej grawitacji jest równa pracy wykonanej przy podnoszeniu ciała: Ep= W, wyjaśnić, że energia potencjalna jest związana z wzajemnym oddziaływaniem grawitacyjnym ciał, wyjaśnić znaczenie symboli występujących we wzorze na energię potencjalną grawitacji. wyjaśnić, że zmiana energii kinetycznej ciała jest równa pracy wykonanej podczas rozpędzania ciała: Ek = W, wyjaśnić, że energia kinetyczna zależy od masy ciała i od kwadratu jego prędkości, podać przykłady wykonania pracy kosztem energii kinetycznej ciała. wymieniać różne formy energii mechanicznej, wyjaśnić, że energia może być przekazywana między ciałami lub zamieniana w inne formy energii. zmierzyć temperaturę za pomocą termometru, wyjaśnić związek między energią kinetyczną cząsteczek i temperaturą, dokonać oszacowania temperatury ciała na podstawie subiektywnych wrażeń. wymienić znane z życia codziennego przykłady przekazywania energii wewnętrznej, podać warunki, w których zachodzi przekazywanie energii wewnętrznej, wyjaśnić zjawisko przekazywania energii wewnętrznej między ciałami o różnych temperaturach, odróżnić ciała dobrze przewodzące ciepło od złych przewodników ciepła, wyjaśnić, dlaczego w termosie można przechowywać gorącą herbatę i lody, wyjaśnić mechanizm przekazywania energii wewnętrznej metodą przewodnictwa. wyjaśnić, co to znaczy, że ciepło właściwe wody wynosi 4200 J/(kg K), odczytywać i stosować w obliczeniach dane zamieszczone w tablicach fizycznych, opisać budowę i podać przeznaczenie kalorymetru, wyjaśnić, że gdy rośnie temperatura ciała, to ciało pobiera ciepło, natomiast gdy maleje temperatura ciała, to ciało oddaje ciepło. wyjaśnić, od czego i jak zależy energia wewnętrzna ciała, wyjaśnić, w jaki sposób można zmienić energię wewnętrzną ciała, podać treść pierwszej zasady termodynamiki za pomocą wzoru: U = Q + W, wyjaśnić znaczenie symboli w matematycznej postaci pierwszej zasady termodynamiki. wyjaśnić, co oznaczają symbole występujące we wzorze na obliczanie ciepła parowania i skraplania oraz ciepła topnienia i krzepnięcia, wykonać doświadczenie potwierdzające, że topnienie i krzepnięcie ciał krystalicznych zachodzi w stałej temperaturze, podać przykłady zjawisk topnienia i krzepnięcia zachodzących w przyrodzie. opisać ruch, podając jego parame-try: tor, drogę, prędkość oraz symbole drogi, prędkości i czasu, posługiwać się różnymi przyrządami do mierzenia długości i czasu, wybrać układ odniesienia właściwy do analizy ruchu, określić współrzędne położenia ciała w odpowiednim układzie odniesienia, klasyfikować ruch ze względu na tor i prędkość, zdefiniować prędkość chwilową i średnią, posługiwać się pojęciem prędkości do opisu ruchu, wyjaśnić, która prędkość: średnia czy chwilowa, charakteryzuje ruch, wyjaśnić na przykładach zależność proporcjonalności drogi od czasu. podać przykłady bezwładności ciał, uzasadnić celowość stosowania pasów bezpieczeństwa podczas jazdy samochodem, wyjaśnić zasadę działania pasów bezpieczeństwa. wyjaśnić, dlaczego pierwszą zasadę dynamiki nazywamy zasadą bezwładności. przedstawić argumenty przemawiające za tym, że ośrodek, w którym porusza się ciało, stawia opór, wyjaśnić, że na pokonanie oporów ciało zużywa energię, wymienić czynniki, od których zależy opór cieczy i gazów, wyjaśnić, kiedy opory ruchu nazywamy tarciem, dokonać podziału tarcia na statyczne i kinetyczne oraz zilustrować je przykładami. odróżnić prędkość średnią od chwilowej w ruchu niejednostajnym, przedstawić sens fizyczny przyspieszenia. zapisać wzór: s = a t2/2 na obliczanie drogi w ruchu jednostajnie przyspieszonym i wyjaśnić, od czego ona zależy, zapisać wzór: v = a t na obliczanie prędkości w ruchu jednostajnie przyspieszonym i wyjaśnić, od czego ona zależy. zapisać wzór na przyspieszenie i siłę i wyjaśnić symbole występujące w tych wzorach: a = F/m, F = m a, wyjaśnić proporcjonalność przyspieszenia do wartości niezrównoważonej siły,

6 wyjaśnić odwrotną proporcjonalność przyspieszenia do masy ciała, przewidzieć, jakie będzie przyspieszenie ciała, jeżeli na ciało działa stała siła, wyjaśnić określenie jednostki siły (1 N jest to siła, która ciału o masie 1 kg nadaje przyspieszenie 1 m/s2). wyjaśnić, co jest przyczyną, że różne ciała spadają w powietrzu z różnymi prędkościami, wyjaśnić wyniki obserwacji spadania różnych ciał w próżni, wyjaśnić, dlaczego przyspieszenie ciała spadającego swobodnie nie zależy od jego masy. podać wzór: s = v0 t/2 na obliczanie drogi w ruchu jednostajnie opóźnionym i wyjaśnić, od czego ona zależy, wyjaśnić, jaka siła wywołuje ruch opóźniony i jednostajnie opóźniony, wyjaśnić różnice między ruchem opóźnionym i jednostajnie opóźnionym. wyjaśnić, dlaczego siły wzajemnego oddziaływania ciał nazywamy siłami akcji i reakcji, wyjaśnić, dlaczego siły wzajemnego oddziaływania ciał się nie równoważą, wykorzystać wiadomości dotyczące sił akcji i reakcji do wyjaśnienia zjawiska odrzutu. wyjaśnić, jaka siła wypadkowa działa na ciało w ruchu drgającym. zademonstrować i opisać drgania swobodne, wyjaśnić zastosowanie zjawiska drgań do pomiaru czasu, wyjaśnić pojęcie częstotliwości drgań swobodnych oraz podać, od czego zależy częstotliwość drgań swobodnych wahadła. wyjaśnić, że do wprowadzenia ciała w ruch drgający niezbędne jest wykonanie pracy, czyli zwiększenie energii ciała, przeanalizować przemiany energii podczas jednego cyklu drgań swobodnych zademonstrować drgania wymuszone. podać określenie długości fali i zaznaczyć ją na odpowiednim rysunku fali podłużnej i poprzecznej. wyjaśnić, kiedy zachodzi załamanie fali, wyjaśnić, na czym polega powstawanie echa. podać przykłady ciał wysyłających dźwięk, wyjaśnić, jak powstaje dźwięk, wyjaśnić, że dźwięki rozchodzą się w przestrzeni w postaci fal. zademonstrować dźwięki o różnej wysokości, zademonstrować dźwięki o różnej barwie, wyjaśnić na przykładach, co to są dźwięki i szumy, wyjaśnić, co to jest hałas. posługiwać się pojęciami infradźwięki i ultradźwięki. dokonać podziału instrumentów muzycznych na strunowe, dęte, perkusyjne i elektroniczne, podać przykłady instrumentów należących do każdej z grup. wyjaśnić pojęcia: promień świetlny, wiązka światła, podać przykłady ciał, które świecą, a nie są źródłami światła. wyjaśnić, że ciała, które zaliczamy do przezroczystych, są tylko częściowo przezroczyste, wyjaśnić, kiedy powstaje zaćmienie Słońca, wyjaśnić, kiedy powstaje zaćmienie Księżyca. zaznaczyć na rysunku kąt padania i kąt odbicia, wyjaśnić, dlaczego niektóre przedmioty widzimy jako błyszczące, a niektóre jako matowe, podać cechy charakterystyczne obrazu, który powstaje w zwierciadle płaskim. rozróżnić zwierciadła wklęsłe i wypukłe, podać określenie następujących pojęć i wielkości fizycznych: oś optyczna zwierciadła, promień krzywizny, ogniskowa zwierciadła, podać zależność długości ogniskowej od promienia krzywizny: f = r/2. wyjaśnić, że obraz utworzony przez promienie światła odbite od zwierciadła kulistego wklęsłego zależy od odległości przedmiotu od zwierciadła. wyjaśnić, kiedy zachodzi zjawisko załamania światła. zademonstrować i wyjaśnić, jak zachowuje się na granicy dwóch ośrodków promień (wiązka) światła, dla którego kąt padania wynosi zero, wyjaśnić, jak zachowuje się na granicy dwóch ośrodków promień (wiązka) światła, dla którego kąt padania jest większy niż zero, wyjaśnić, na czym polega całkowite wewnętrzne odbicie. podać kolejność barw w widmie światła białego po rozszczepieniu, podać przykłady rozszczepienia światła zachodzące w przyrodzie, wyjaśnić, jak powstaje tęcza. rozpoznać soczewki skupiające i rozpraszające, zademonstrować przejście wiązki promieni równoległych przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą. rozróżniać obrazy rzeczywiste i pozorne, proste i odwrócone, powiększone i pomniejszone, opisać działanie lupy, wyjaśnić, że obraz otrzymany za pomocą soczewki skupiającej zależy od odległości przedmiotu od soczewki, wyjaśnić, że za pomocą soczewki rozpraszającej zawsze otrzymujemy obraz pozorny, prosty, pomniejszony. wyjaśnić, na czym polega akomodacja oka.

7 c) Wymagania rozszerzające (na o cenę dobrą) obejmują wiadomości i umiejętności o średnim stopniu trudności, które są przydatne na kolejnych poziomach kształcenia. Oprócz wymagań koniecznych i podstawowych: Uczeń potrafi: posługiwać się pojęciem pracy, podać warunki, przy spełnieniu których jest wykonywana praca w sensie fizycznym, obliczać pracę na podstawie wykresu F(s), podać przykłady, gdy działająca siła nie wykonuje pracy (dla przypadków: brak przemieszczenia mimo działania siły, siła jest prostopadła do przesunięcia). posługiwać się pojęciem mocy, posługiwać się wzorem na moc, rozwiązywać zadania obliczeniowe z zastosowaniem wzorów na pracę i moc. wskazać maszyny proste w najbliższym otoczeniu i posługiwać się nimi w życiu codziennym, wyjaśnić zasadę działania wagi szalkowej, wyznaczyć masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej, innego ciała o znanej masie oraz linijki, wyjaśnić zasadę działania i podać przykłady zastosowania dźwigni dwustronnej, bloku nieruchomego, kołowrotu, zbudować kołowrót i blok nieruchomy oraz zademonstrować działanie i zastosowanie tych urządzeń. opisać wpływ wykonanej pracy na zmianę energii, wykorzystywać pojęcie energii mechanicznej i wymienić różne jej formy, podać przykłady wykorzystywania energii potencjalnej grawitacji, obliczyć przyrost energii potencjalnej. obliczyć energię kinetyczną, wykorzystywać pojęcie energii mechanicznej i wymieniać różne jej formy, opisać wpływ wykonanej pracy na zmianę energii kinetycznej, podać przykłady potwierdzające, że wzrost energii kinetycznej wymaga wykonania pracy. posługiwać się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej i potencjalnej, opisać wpływ wykonanej pracy na zmianę energii, stosować zasadę zachowania energii mechanicznej, opisać przemiany energii na przykładzie piłki wznoszącej się do góry i spadającej swobodnie oraz na przykładzie wahadła, wyjaśnić przemiany form energii mechanicznej na przykładzie skoku na batucie. wykazać, że określenie temperatury na podstawie subiektywnych wrażeń może być mylne, narysować wykres zależności temperatury wody od czasu podczas stygnięcia. analizować jakościowo zmiany energii wewnętrznej spowodowane przepływem ciepła, wyjaśnić rolę izolacji cieplnej, opisać ruch cieczy i gazów w zjawisku konwekcji, zademonstrować przekazywanie ciepła w zjawisku konwekcji, wyjaśnić mechanizm konwekcji i przedstawić przykłady zjawisk zachodzących dzięki konwekcji, wskazać i wyjaśnić różnice między przewodnictwem a konwekcją, wyjaśnić, w jaki sposób jest przekazywana energia słoneczna na Ziemię. wyznaczyć ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy przy założeniu braku strat ciepła, posługiwać się pojęciem ciepła właściwego, zbadać doświadczalnie dla różnych ciał zależność między przyrostem temperatury a ilością wymienionego z otoczeniem ciepła, obliczyć ciepło właściwe na podstawie wykresu T(Q). analizować jakościowo zmiany energii wewnętrznej spowodowane wykonaniem pracy i przepływem ciepła, podać przykłady zamiany pracy w energię wewnętrzną ciała. opisać zjawiska zmian stanów skupienia: topnienia, krzepnięcia, parowania, skraplania, sublimacji i resublimacji, obliczyć ilość energii potrzebnej do zmiany danej masy cieczy w tempe-raturze wrzenia w stan pary, wyjaśnić zmiany energii wewnętrznej podczas zmian stanów skupienia, podać przykłady potwierdzające pobieranie energii podczas parowania cieczy, uzasadnić konieczność pobierania energii podczas topnienia, a oddawania energii podczas krzepnięcia (wymiany ciepła z otoczeniem). odczytywać prędkość i przebytą drogę z wykresów zależności drogi i prędkości od czasu s(t) i v(t), obliczyć prędkość średnią, rozwiązywać zadania obliczeniowe w przypadku ruchu jednostajnego. zademonstrować doświadczalnie skutki bezwładności ciał, wykazać na przykładach zależność między masą ciała a jego bezwładnością, stosować zasadę bezwładności do opisu stanu ruchu ciał. opisać zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki Newtona, narysować wektory sił działających na ciało będące w spoczynku, narysować wektory sił działających na ciało poruszające się ruchem jednostajnym prostoliniowym

8 opisać wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała, podać sposoby zwiększania i zmniejszania współczynnika tarcia, podać przykłady rozwiązań mających na celu wykorzystanie oporu ośrodka, przedstawić argumenty przemawiające za występowaniem tarcia między stykającymi się powierzchniami, zbadać doświadczalnie, od czego zależy siła tarcia, wykazać doświadczalnie, że tarcie toczne jest mniejsze od tarcia poślizgowego. na podstawie wyników pomiarów narysować wykres zależności prędkości od czasu dla ruchu przyspieszonego, analizować wykresy v(t) dla ruchu zmiennego, posługiwać się pojęciem przyspieszenia. posługiwać się pojęciem przyspieszenia do opisu ruchu prostoliniowego jednostajnie przyspieszonego, analizować wzór na prędkość i drogę w ruchu jednostajnie przyspieszonym, odróżniać ruch przyspieszony od ruchu jednostajnie przyspieszonego, na podstawie wyników pomiaru narysować wykres drogi w funkcji czasu, na podstawie wykresu v(t) rozpoznać rodzaj ruchu, na podstawie wykresu v(t) obliczyć przebytą drogę i przyspieszenie. przedstawić przykłady zjawisk świadczących o tym, że przyczyną zmian parametrów ruchu są działające siły, opisywać zachowanie się ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki Newtona, wyjaśnić, od czego i jak zależy przyspieszenie ciała, wyjaśnić, że kierunek i zwrot przyspieszenia jest zgodny z kierunkiem i zwrotem działającej siły. wykazać doświadczalnie, że spadanie swobodne jest ruchem jednostajnie przyspieszonym, sporządzać wykres v(t) dla spadania swobodnego, posługiwać się pojęciem siły ciężkości. na wykresie v(t) rozpoznać ruch jednostajnie opóźniony, na podstawie pomiarów narysować wykresy zależności przyspieszenia, prędkości i drogi od czasu w ruchu jednostajnie opóźnionym. opisać wzajemne oddziaływanie ciał, posługując się trzecią zasadą dynamiki Newtona, wyjaśnić zasadę poruszania się rakiet i samolotów odrzutowych. opisać ruch wahadła matema-tycznego i ciężarka na sprężynie, posługiwać się pojęciami: amplitudy, okresu drgań i częstotliwości, wskazywać położenie równowagi oraz odczytywać amplitudę i okres drgań z wykresu x(t), obliczać częstotliwość na podstawie wykresu x(t). wyznaczyć okres i częstotliwość drgań wahadła matematycznego, wyjaśnić i zademonstrować, od czego zależy okres drgań wahadła, wyjaśnić i zademonstrować, od czego nie zależy okres drgań wahadła, wyjaśnić zjawisko izochronizmu wahadła. stosować zasadę zachowania energii mechanicznej do opisu ruchu wahadła matematycznego i analizy przemian energii w tym ruchu, stosować zasadę zachowania energii mechanicznej do opisu ruchu ciężarka na sprężynie i analizy przemian energii w tym ruchu, wyznaczyć okres i częstotliwość drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie. zademonstrować i opisać zjawisko rezonansu, wyjaśnić, w jaki sposób można uzyskać drgania niegasnące. opisać mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fali na napiętej linie, posługiwać się pojęciami: amplitudy, okresu i częstotliwości, prędkości i długości fali, wyjaśnić zależność między długością fali, prędkością jej rozchodzenia się i częstotliwością drgań ośrodka, przedstawić przykłady fali podłużnej i poprzecznej w zjawiskach przyrodniczych, zademonstrować powstawanie fal w różnych ośrodkach. zastosować prawo odbicia do obserwowanych zjawisk odbicia, rozpoznać zjawisko odbicia i załamania fal. opisać mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego dla fal dźwiękowych w powietrzu, udowodnić, że źródłem dźwięku są ciała drgające, udowodnić, że dźwięki mogą rozchodzić się tylko w ośrodkach materialnych, porównać prędkość dźwięku w różnych ośrodkach. wymienić, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku, wyjaśnić, co wpływa na barwę dźwięku, rozróżniać dźwięki, tony i szumy, uzasadnić negatywny wpływ hałasu na organizm człowieka, podać przykłady kojącego (pozytywnego) działania dźwięku na człowieka, rozpoznać dźwięki wyższe i niższe na podstawie zapisu dźwięku na ekranie oscyloskopu. omówić zasadę działania ultrasonografu (USG), omówić negatywne działanie infradźwięków na organizm człowieka. wytwarzać dźwięki o większej i mniejszej częstotliwości od danego dźwięku za pomocą dowolnego drgającego przedmiotu lub instrumentu muzycznego, opisać mechanizm wytwarzania dźwięków w instrumentach muzycznych, wskazać ciało drgające w każdej grupie instrumentów muzycznych,

9 wyjaśnić, w jaki sposób drgania elektryczne zostają zamienione na dźwięki w głośnikach i słuchawkach. podać przybliżoną wartość prędkości światła w próżni i porównać z prędkościami ruchu ciał w najbliższym otoczeniu, m.in. z prędkością dźwięku, zademonstrować prostoliniowe rozchodzenie się światła. zademonstrować powstanie cienia i półcienia, wyjaśnić powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku jednorodnym, narysować wzajemne położenie Słońca, Ziemi i Księżyca oraz bieg promieni świetlnych podczas zaćmienia Słońca, narysować wzajemne położenie Słońca, Ziemi i Księżyca oraz bieg promieni świetlnych podczas zaćmienia Księżyca. stosować prawo odbicia światła, wyjaśnić zjawisko rozproszenia światła przy odbiciu od powierzchni chropowatej, wyjaśnić powstawanie obrazu pozornego w zwierciadle płaskim, wykorzystując prawo odbicia, narysować bieg promieni podczas odbicia od zwierciadła płaskiego i powierzchni chropowatej (rozpraszającej światło), wykonać konstrukcję powstawania obrazu w zwierciadle płaskim. zademonstrować odbicie promieni świetlnych od zwierciadeł wklęsłych i wypukłych, opisać skupianie promieni światła w zwierciadle wklęsłym, posługiwać się pojęciami ogniska i ogniskowej. wykonać konstrukcję powstawania obrazu w zwierciadłach kulistych wklęsłych dla różnych odległości ustawienia przedmiotu przed zwierciadłem, zademonstrować powstawanie obrazów w zwierciadłach kulistych, rozróżniać obrazy rzeczywiste i pozorne, proste i odwrócone, powiększone i pomniejszone, wyjaśnić, że w zwierciadle kulistym wypukłym otrzymujemy zawsze obraz pozorny, pomniejszony, prosty, wymienić przykłady zastosowania zwierciadeł wklęsłych i wypukłych. demonstrować zjawisko załamania światła (zmiany kąta załamania przy zmianie kąta padania światła jakościowo), opisać jakościowo bieg promieni przy przejściu światła z ośrodka rzadszego do ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie, zbadać zależność między kątem padania i kątem załamania w zależności od prędkości rozchodzenia się światła w pierwszym i drugim ośrodku, narysować przejście promienia światła przez pryzmat i płytkę równoległościenną. opisać jakościowo bieg promieni światła przy przejściu z ośrodka gęstszego do ośrodka rzadszego optycznie, podać warunki, przy których nastąpi zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia światła, zademonstrować i opisać zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia (np. w światłowodzie i w pryzmacie prostokątnym). opisać zjawisko rozszczepienia światła za pomocą pryzmatu, zademonstrować zjawisko rozszczepienia światła, opisać światło białe jako mieszaninę barw, a światło lasera jako światło jednobarwne, wyjaśnić, czym jest spowodowane to, że przedmioty oświetlone światłem białym są widziane w różnych barwach. wyjaśnić, że soczewka rozpraszająca ma ognisko pozorne, które tworzą przedłużenia promieni po przejściu przez soczewkę, opisać bieg promieni równoległych do osi optycznej przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą, posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej, obliczać zdolność skupiającą soczewek. wytwarzać za pomocą soczewki skupiającej ostry obraz przedmiotu na ekranie, odpowiednio dobierając doświadczalnie położenie soczewki i przedmiotu, wykonać konstrukcję obrazów wytworzonych przez soczewki skupiające i rozpraszające w zależności od odległości przedmiotu od soczewki. wyjaśnić pojęcia krótkowzroczności i dalekowzroczności, opisać rolę soczewek korygujących wady wzroku, wyjaśnić, jaki obraz powstaje na siatkówce i wykonać konstrukcję obrazów tworzonych w oku na siatkówce, scharakteryzować rolę, jaką odgrywają poszczególne elementy oka, wyjaśnić, że widzenie przedmiotów jest wynikiem procesów fizjologicznych. d) Wymagania dopełniające (na ocenę bardzo dobrą) obejmują wiadomości i umiejętności złożone, o wyższym stopniu trudności, wykorzystywane do rozwiązywania zadań problemowych. Oprócz wymagań koniecznych, podstawowych i rozszerzających: Uczeń potrafi: przeliczać jednostki pracy, rozwiązywać zadania obliczeniowe z zastosowaniem wzoru na pracę, przekształcić wzór na pracę do postaci, z której wyznaczy siłę bądź przesunięcie. przeliczać jednostki mocy, przekształcić wzór na moc do postaci, z której wyznaczy pracę bądź czas. stosować warunek równowagi dźwigni dwustronnej, wykazać związek między dźwignią oraz kołowrotem i blokiem nieruchomym, zaplanować i wykonać doświadczenie pozwalające ustalić warunek równowagi dźwigni dwustronnej. rozwiązywać zadania problemowe i obliczeniowe z zastosowaniem wzoru na energię potencjalną grawitacji, przekształcić wzór na energię potencjalną do postaci, z której wyznaczy masę bądź wysokość podniesionego ciała,

10 zaprojektować i wykonać doświadczenie mające na celu zbadanie, od czego i jak zależy energia potencjalna ciała. stosować wzór na energię kinetyczną ciała do rozwiązywania zadań problemowych i obliczeniowych, zaprojektować i wykonać doświadczenie mające na celu zbadanie, od czego i jak zależy energia kinetyczna ciała. przedstawić przemiany energii mechanicznej na przykładach różnych zjawisk (np. z różnych dyscyplin sportowych), stosować zasadę zachowania energii mechanicznej do rozwiązywania zadań problemowych i obliczeniowych. dokonywać przeliczeń temperatury wyrażonej w różnych skalach. podać szacunkowe wartości prędkości cząsteczek różnych gazów. zbadać doświadczalnie, od czego zależy ilość energii wypromienio-wanej i pochłoniętej przez ciało, omówić sposoby oszczędzania energii wewnętrznej w budownictwie, wyjaśnić, na czym polega efekt cieplarniany, wskazać i wyjaśnić różnice między przewodnictwem i konwekcją a promieniowaniem. posługiwać się wzorem na ciepło właściwe przy rozwiązywaniu zadań problemowych i obliczeniowych, sporządzić bilans ciepła w procesie przekazywania energii, przekształcać równanie bilansu cieplnego i wyznaczać dowolną niewiadomą: masę substancji, różnicę temperatur lub ciepło właściwe, wyjaśnić, jakie znaczenie w przyrodzie odgrywa fakt, że woda ma duże ciepło właściwe. uzasadnić, że pierwsza zasada termodynamiki wynika z zasady zachowania energii, opisać i wyjaśnić na podstawie pierwszej zasady termodynamiki przemiany energii zachodzące w silniku parowym, opisać i wyjaśnić na podstawie pierwszej zasady termodynamiki przemiany energii podczas gotowania wody w czajniku z gwizdkiem. posługiwać się wzorami na ciepło właściwe, ciepło topnienia i ciepło parowania przy rozwiązywaniu zadań problemowych i obliczeniowych, sporządzać i analizować wykres T(Q), zaprojektować i przeprowadzić eksperyment mający na celu wyznaczenie ciepła topnienia lodu, ocenić wpływ dużego ciepła właściwego, ciepła topnienia i parowania wody na klimat i życie na Ziemi. przeliczać jednostki prędkości, opisywać położenie ciał względem układu odniesienia, sporządzić tabelę pomiarów, sporządzać wykresy v(t) i s(t) dla ruchu jednostajnego prostoliniowego na podstawie opisu słownego i odczytywać informacje z takich wykresów, obliczyć przebytą drogę na podstawie pola figury pod wykresem v(t), przedstawić położenie ciała na osi liczbowej, na płaszczyźnie i w przestrzeni, wyjaśnić, co to jest metronom, do czego służy i jakie są korzyści z jego stosowania. wskazać, w jakich urządzeniach wykorzystuje się zjawisko bezwładności, i wyjaśnić zasadę działania tych urządzeń, wyjaśnić zasady bezpiecznego przewożenia przedmiotów na bagażniku umieszczonym na dachu samochodu. stosować pierwszą zasadę dynamiki do wyjaśniania zjawisk otaczającego świata. zaprojektować eksperyment, którego celem jest pomiar pozwalający wyznaczyć współczynnik tarcia, przedstawić rolę siły tarcia dla ruchu pojazdów, ludzi i zwierząt. zaprojektować i wykonać doświadczenie mające na celu badanie prędkości w ruchu zmiennym, analizować wykresy i na tej podstawie obliczać parametry ruchu, wyjaśnić, co to jest tachograf i do czego służy. na podstawie wyników pomiaru narysować wykres zależności przyspieszenia i prędkości ciała w funkcji czasu, stosować poznane wzory do rozwiązywania zadań problemowych i obliczeniowych. zbadać doświadczalnie zależność przyrostu prędkości i przyspieszenia od działającej siły i masy ciała, stosować do obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą, zbadać doświadczalnie przyrost prędkości i przyspieszenie ciała pod działaniem stałej siły, podać i wyjaśnić cechy wielkości wektorowych (siły, przyspieszenia, prędkości). obliczać prędkość końcową i wysokość spadania swobodnego, uzasadnić, korzystając z zasad dynamiki, że spadanie swobodne jest ruchem jednostajnie przyspieszonym. obliczyć drogę na podstawie wykresu v(t) (pole figury pod wykresem). zaprojektować pojazd wykorzystujący zjawisko odrzutu. wyjaśnić, podając przykłady, że zachodzące w przyrodzie zjawiska drgań są bardziej złożone i odnaleźć w nich elementy ruchu harmonicznego. wyjaśnić, dlaczego okres drgań wahadła na Ziemi i na Księżycu nie jest jednakowy. podać przyczyny występowania w przyrodzie drgań gasnących. przedstawić przykłady rezonansu z różnych dziedzin techniki, wyjaśnić, kiedy zjawisko rezonansu jest szkodliwe, a kiedy użyteczne. stosować wzór na prędkość fali do obliczania parametrów fali. omówić przykłady odbicia i załamania fali występujące w przyrodzie, wyjaśnić, dlaczego na morskich nabrzeżach stosuje się falochrony, wyjaśnić różnice między echem a pogłosem. wyjaśnić mechanizm odbierania dźwięku przez ucho. zademonstrować za pomocą generatora akustycznego lub instrumentów muzycznych tony o różnych wysokościach (z wykorzystaniem mikrofonu i oscyloskopu),

11 omówić, do czego służy sonometr. podać przykłady zastosowania ultradźwięków w medycynie i technice, omówić zastosowanie ultradźwięków w hydrolokacji. wyjaśnić na przykładach związek między muzyką a przeżyciami emocjonalnymi człowieka, wyjaśnić rolę pudła rezonansowego. wykazać na przykładach, że w źródłach światła zachodzi zmiana określonej energii na energię promieniowania świetlnego. wykonać zegar słoneczny i zademonstrować jego działanie, opisać kolejne obserwacje Księżyca podczas zaćmienia całkowitego. zaprojektować i zbudować peryskop, zaprojektować i wykonać doświadczenie potwierdzające, że miejsce geometryczne powstającego obrazu jest za powierzchnią zwierciadła. wykonać konstrukcję powstawania obrazu w zwierciadłach kulistych wypukłych, opisać rolę zwierciadła wklęsłego w teleskopach zwierciadlanych. stosować wiadomości na temat załamania światła do wyjaśniania różnych zjawisk optycznych występujących w przyrodzie, wyjaśnić na rysunku lub fotografii zjawisko odwracalności biegu światła. podać przykłady zastosowania zjawiska całkowitego wewnętrznego odbicia światła, wyjaśnić (i narysować) bieg promieni w światłowodzie, wyjaśnić, na czym polega wykorzystanie światłowodów w medycynie i telekomunikacji. wyjaśnić, jak uzyskuje się kolorowy druk w drukarce atramentowej, wyjaśnić rolę filtrów światła. zaprojektować doświadczenie i wyznaczyć ogniskową soczewki skupiającej, omówić budowę i zastosowanie soczewek Fresnela. badać rodzaj otrzymanych obrazów w zależności od ustawienia przedmiotu względem soczewki, wymienić zastosowania soczewek w technice i nauce. scharakteryzować rodzaje okularów dalekowidzów i krótkowidzów, narysować bieg promieni światła w oku krótkowidza dalekowidza (przed korekcją i po niej), e) Wymagania wykraczające (na ocenę celującą) stosowanie znanych wiadomości i umiejętności w sytuacjach trudnych, nietypowych, złożonych. Uczeń: nabył wszystkie umiejętności sprzyjające osiągnięciu wymagań podstawowych i ponadpodstawowych i potrafi je wykorzystać w sytuacjach nietypowych. f) Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą. 4. ZASADY WYSTAWIENIA OCENY ŚRÓDROCZNEJ I ROCZNEJ: Przy ustaleniu oceny śródrocznej i rocznej obowiązują następujące progi średniej ważonej: Ocena: 5. ZASADY POPRAWIANIA OCEN: Progi średniej ważonej niedostateczny < 1,74 dopuszczający 1,75-2,74 dostateczny 2,75-3,74 dobry 3,75-4,74 bardzo dobry 4,75 5,45 celujący 5,46< Uczeń, który otrzymał ocenę niedostateczną lub dopuszczającą ze sprawdzianu lub pracy klasowej może ją jeden raz poprawiać w terminie wyznaczonym przez nauczyciela, nie dłuższym niż 2 tygodnie od daty pisania pracy. Ocena z pracy klasowej i z poprawy tej pracy jest wstawiana do dziennika. Uczniowie nieobecni na pracy klasowej lub sprawdzianie - piszą ją w innym terminie uzgodnionym z nauczycielem, nie później, niż 2 tygodnie od daty powrotu do szkoły. Nieusprawiedliwiona nieobecność na pracy klasowej bądź odmowa jej napisania bez podania poważnych przyczyn jest równoznaczna z otrzymaniem oceny niedostatecznej bez prawa pisania jej i poprawy w innym terminie. Oceny z kartkówek mogą podlegać poprawie.

12 Uczniowie nieobecni na krótkich sprawdzianach/kartkówkach/ mogą odpowiadać ustnie lub pisać je w późniejszym terminie, wskazanym przez nauczyciela nie dłuższym niż 2 tygodnie od daty pisania pracy. Oceny uzyskane z odpowiedzi ustnych i testu diagnozującego nie podlegają poprawie. Uczeń, który otrzymał ocenę niedostateczną na pierwszy semestr ma obowiązek poprawić ocenę w terminie uzgodnionym z nauczycielem. Uczeń, który otrzymał roczną ocenę niedostateczną z fizyki może poprawić ocenę na drodze egzaminu poprawkowego wg zasad ustalonych w WZO. Spisywanie na sprawdzianie, pracy pisemnej, kartkówce oraz korzystanie z podpowiadania na kontrolnych pracach pisemnych i w trakcie odpowiedzi ustnych jest zabronione i jednoznaczne z otrzymaniem oceny niedostatecznej bez prawa do poprawy. Pozostałe formy oceniania bieżącego nie podlegają poprawie. 6. WARUNKI UBIEGANIA SIĘ O OCENĘ WYŻSZĄ NIŻ PRZEWIDYWANA: Uczeń składa wniosek do wychowawcy klasy o podwyższenie oceny w ciągu 7 dni od terminu poinformowania uczniów o ocenach przewidywanych rocznych. Uczeń może ubiegać się o podwyższenie o jeden stopień przewidywanej oceny rocznej jeśli spełnia następujące warunki: frekwencja na fizyce nie niższa niż 80% (z wyjątkiem długotrwałej choroby); usprawiedliwienie wszystkich nieobecności na fizyce; przystąpienie do wszystkich przewidzianych przez nauczyciela form kartkówek/sprawdzianów/prac klasowych/ prac pisemnych; uzyskanie z pozostałych form oceniania bieżącego ocen pozytywnych (wyższych niż ocena niedostateczna); skorzystanie z formy pomocy konsultacje indywidualne (termin ustalony doraźnie z uczniem) lub zajęciach wyrównawczych ilość ocen, które przewyższają lub są równe ocenie o którą stara się uczeń, musi stanowić 50% + jedna wszystkich wystawionych ocen; Uczeń, który będzie się starał o podwyższenie przewidywanej oceny rocznej winien napisać sprawdzian pisemny z tych partii materiału, które zaliczył na ocenę niższą niż ocena podwyższona. Sprawdzian pisemny na ocenę wyższą niż przewidywana zawiera umiejętności i wiadomości na wskazaną przez ucznia ocenę. Umiejętności praktyczne nie będą objęte sprawdzianem. Sprawdzian jest oceniany zgodnie z przedmiotowym systemem oceniania z fizyki. 7. SPOSÓB DOKUMENTOWANIA I INFORMOWANIA RODZICÓW/PRAWNYCH OPIEKUNÓW O: a) sposobach dokumentowania i informowania o osiągnięciach i postępach: wpisanie oceny do dziennika elektronicznego; wpisanie oceny do zeszytu przedmiotowego lub ćwiczeń; nauczyciel w ramach indywidualnych konsultacji udziela rodzicom informacji o ocenach bieżących i postępach ucznia w nauce; nauczyciel w ramach wywiadówek udziela rodzicom informacji o ocenach bieżących i postępach ucznia w nauce; kartkówki oddawane są na bieżąco i obowiązkiem ucznia jest wklejać je do zeszytu przedmiotowego; kartkówki/sprawdziany oddawane są na bieżąco i obowiązkiem ucznia jest wklejać je do zeszytu przedmiotowego, prace klasowe/testy diagnozujące przechowywane są przez nauczyciela do końca bieżącego roku szkolnego; b) wymaganiach edukacyjnych: zapoznanie rodziców podczas zebrań klasowych, informacja na stronie internetowej szkoły, r. Kamila Milewska Data i podpis nauczyciela

13